Różnica Między Praktyką Rodzinną A Praktyką Ogólną

Różnica Między Praktyką Rodzinną A Praktyką Ogólną
Różnica Między Praktyką Rodzinną A Praktyką Ogólną

Wideo: Różnica Między Praktyką Rodzinną A Praktyką Ogólną

Wideo: Różnica Między Praktyką Rodzinną A Praktyką Ogólną
Wideo: Rejestracja praktyki zawodowej - jak to ugryźć? 2024, Może
Anonim

Praktyka rodzinna a praktyka ogólna

Praktyka rodzinna i praktyka ogólna są takie same. To, co jest znane jako praktyka rodzinna w USA, jest znane jako praktyka ogólna w krajach europejskich. Zakres i obowiązki są takie same, chociaż nazwa jest inna.

Według Światowej Organizacji Zdrowia medycyna rodzinna traktuje pacjentów w kontekście rodziny i społeczności. Jedną z podstawowych zasad medycyny rodzinnej jest traktowanie pacjenta i jego otoczenia jako jedności przed rozpoczęciem leczenia jego choroby.

Kwalifikacje lekarza rodzinnego: Lekarz prowadzący praktykę rodzinną jest zwykle lekarzem posiadającym kwalifikacje podyplomowe z medycyny rodzinnej. Aby uzyskać tytuł lekarza rodzinnego, lekarz musi odbyć staż i kilka lat doświadczenia klinicznego. W Wielkiej Brytanii ten stopień jest przyznawany przez królewskie kolegium. W Indiach lekarze muszą odbyć obowiązkową trzyletnią rezydencję, aby móc zostać lekarzem rodzinnym. Stopień jest lekarzem medycyny rodzinnej. W USA lekarze rodzinni posiadają MD lub DO. Ukończą trzyletni pobyt w medycynie rodzinnej, aby kwalifikować się do certyfikacji rady. Ten program rezydencji obejmuje interny, położnictwo, ginekologię, pediatrię, geriatrię i psychiatrię. Lekarze zachowują swoje uprawnienia poprzez ciągłe kształcenie zawodowe. W Stanach Zjednoczonych lekarze rodzinni mogą ubiegać się o stypendia w różnych dziedzinach. Kwalifikacje te są przyznawane w ramach programu „certyfikaty dodatkowych kwalifikacji”.

Lekarz rodzinny zwykle leczy drobne dolegliwości i choroby przewlekłe, które można leczyć poza szpitalem. Lekarz rodzinny ma wszystkie szczegóły dotyczące swoich pacjentów, aż do historii rodziny. Tam, gdzie nie ma szczegółów, buduje dobre relacje z pacjentami i zapisuje je.

W wielu krajach szpitale trzeciego stopnia prowadzą politykę otwartych drzwi. Pacjenci mogą przyjść i skorzystać z leczenia, jeśli czują potrzebę, nawet u specjalistów. Jednak w niektórych krajach sytuacja jest bardziej uproszczona i istnieje system skierowań, aby zminimalizować przepełnienie. Lekarz rodzinny widzi pacjenta jako pierwszy i jeśli stan można leczyć w gabinecie lekarskim, nie będzie dalszych skierowań. Jeśli lekarz rodzinny uzna, że pacjentka skorzystałaby na badaniu specjalistycznym, zostanie odpowiednio skierowana. W tej sytuacji lekarz rodzinny ponosi dużą odpowiedzialność. W każdej sytuacji lekarz rodzinny zapewnia takie usługi, jak rutynowe kontrole, szczepienia, wizyty kontrolne i inne profilaktyczne rozwiązania zdrowotne.

Praktyka rodzinna to konsultacja przeprowadzana w gabinecie oddalonym od szpitala. Biuro znajduje się zwykle w dzielnicy mieszkalnej, do której ludzie w okolicy mają łatwy dostęp. Gabinet rodzinny ma zwykle poczekalnię, gabinet konsultacyjny i gabinet egzaminacyjny. Przy wizytach, odwołaniach i utrzymaniu obiektów w gabinecie jest asystent lekarza.

Zalecane: