Kluczowa różnica - socjalizacja a orientacja
Socjalizacja i orientacja to dwa procesy zachodzące w każdym społeczeństwie, między którymi można zidentyfikować kluczową różnicę. Wszyscy przechodzimy przez proces socjalizacji, gdy stajemy się częścią społeczeństwa. Orientacja jednak nieco różni się od socjalizacji, choć jest też formą wprowadzenia w określony kontekst. Być może słyszałeś o programach orientacyjnych organizowanych w organizacjach, a nawet na uniwersytetach lub w podobnych miejscach. Celem tych programów jest zapoznanie osoby z kontekstem. Porównując socjalizację i orientację, można podkreślić kluczową różnicę między nimi, ponieważ podczas gdy socjalizacja obejmuje jednostkę społeczną, orientacja ogranicza się tylko do określonego kontekstu, takiego jak organizacja.
Co to jest socjalizacja?
Socjalizacja oznacza proces oswajania się jednostki ze społeczeństwem i grupą społeczną. W każdym społeczeństwie od początku dziejów ludzkości następowała socjalizacja. Jednak proces socjalizacji różni się w zależności od społeczeństwa głównie ze względu na wartości wyznawane przez każde społeczeństwo. Na przykład, podczas gdy dziecko w społeczeństwie plemiennym może być nauczane określonych wartości, mogą one być zupełnie inne niż w innym społeczeństwie.
Proces socjalizacji zaczyna się od samego dzieciństwa. Stąd głównym czynnikiem socjalizacyjnym staje się najbliższa rodzina dziecka. Proces ten skupia się nie tylko na świadomym procesie uczenia się, któremu dziecko przechodzi, gdy rodzice uczą je, co jest poprawne, a co złe. Obejmuje również nieświadomy proces uczenia się, w którym dziecko internalizuje to, co zauważa w otaczającym go świecie. Istnieje wiele czynników społecznych, które pomagają w tym procesie, takich jak rodzina, szkoła, religia itp. Agenci ci internalizują wartości, obyczaje, prawa, akceptowane zachowania, tradycje i zwyczaje u małego dziecka.
Co to jest orientacja?
Orientacja odnosi się do procesu, poprzez który jednostka zostaje wprowadzona w nowe środowisko. Programy orientacyjne odbywają się w instytucjach i organizacjach w celu zaznajomienia nowych pracowników z otoczeniem organizacyjnym. Należy pamiętać, że chociaż osoba jest uspołeczniona w otoczeniu społecznym, poprzez orientację jest wprowadzana w otoczenie subkulturowe.
Można to dobrze zrozumieć dzięki programom orientacyjnym, które odbywają się na uniwersytetach. Studenci są wprowadzani nie tylko w kierunki, które będą podążać, ale także w subkulturę uczelni. Jak widać, istnieje wyraźna różnica między socjalizacją a orientacją. Można to podsumować w następujący sposób.
Jaka jest różnica między socjalizacją a orientacją?
Definicje socjalizacji i orientacji:
Socjalizacja: Socjalizacja odnosi się do procesu, poprzez który jednostka oswaja się ze społeczeństwem i grupą społeczną.
Orientacja: Orientacja odnosi się do procesu, poprzez który jednostka zostaje wprowadzona do nowego środowiska.
Charakterystyka socjalizacji i orientacji:
Kontekst:
Socjalizacja: Socjalizacja zachodzi poprzez wszystkie instytucje społeczne.
Orientacja: Orientacja ma miejsce w określonych miejscach, takich jak instytucje, organizacje itp.
Zamiar:
Socjalizacja: intencją jest zapoznanie jednostki z wartościami społecznymi, normami, obyczajami, zwyczajami itp. W celu zinternalizowania społecznie akceptowanych zachowań w jednostce.
Orientacja: Orientacja ma na celu wprowadzenie jednostki w otoczenie, tak aby zaczęła być świadoma zasad, przepisów, akceptowanego zachowania, etyki itp.
Początek:
Socjalizacja: Socjalizacja zaczyna się od samego dzieciństwa.
Orientacja: Orientacja zaczyna się, gdy osoba wchodzi do otoczenia.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. „Duck Duck Goose” Ragesossa - Opracowanie własne. [CC BY-SA 3.0] przez Commons
2. „Spotkanie szkoleniowe w firmie zajmującej się ekoprojektowaniem stali nierdzewnej w Brazylii” Alex Rio Brazil - Praca własna. [CC BY-SA 3.0] przez Commons
