Różnica Między Wektorem Faga YAC I M13

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

Kluczowa różnica - YAC vs wektor faga M13

Klonowanie DNA jest ważnym procesem, który umożliwia namnażanie ważnych fragmentów DNA organizmów. Wymaga połączenia specyficznego DNA z DNA wektora w celu stworzenia rekombinowanego DNA, który przekształca się w organizm gospodarza. Wektor to cząsteczka DNA, która zachowuje się jak nośnik do przenoszenia obcego materiału genetycznego do innej komórki lub organizmu. Powinien być zdolny do replikacji w organizmie gospodarza i wytwarzania wielu kopii rekombinowanego DNA. Istnieją różne rodzaje wektorów używanych w klonowaniu DNA. Wśród nich są dwa typy sztucznego chromosomu drożdży (YAC) i wektor faga M13. Kluczową różnicą między wektorem fagowym YAC i M13 jest to, że YAC jest sztucznym chromosomem, który replikuje się w komórkach drożdży, podczas gdy wektor fagowy M13 jest jednoniciowym kolistym DNA bakteriofaga M13, który replikuje się w komórkach E. coli.

SPIS TREŚCI

1. Omówienie i kluczowe różnice

2. Co to jest YAC

3. Co to jest wektor faga M13

4. Porównanie obok siebie - wektor faga YAC i M13

5. Podsumowanie

Co to jest wektor YAC?

YAC jest sztucznie zbudowanym chromosomem, który ma zdolność przenoszenia dużego segmentu obcego DNA i replikacji w komórkach drożdży. Ma centromer, telomer i autonomicznie replikujące się sekwencje niezbędne do replikacji i stabilności. YAC powinien również zawierać marker lub markery selektywne i miejsca restrykcyjne, aby uczynić go skutecznym wektorem do klonowania. Duże sekwencje w zakresie od 1000 kb do 2000 kb można wstawić do YAC i przenieść do drożdży.

Rysunek 01: YAC Vector

Co to jest wektor faga M13?

Bakteriofag M13 jest wirusem, który infekuje i namnaża się w E. coli. Genom bakteriofaga M13 jest niewielki, około 6,7 kb. Jest to jednoniciowy, kolisty i pozytywnie sensowny DNA. Wirus ten specyficznie infekuje bakterie E. coli poprzez F. pilus. Po wejściu do ssDNA do bakterii, syntetyzuje jego komplementarną nić i staje się dsDNA lub formą replikacyjną (RF) M13. RF może zachowywać się jak plazmid w organizmie gospodarza. DsDNA replikuje się w E. coli i wytwarza ssDNA z nowymi fagami. Te nowe fagi są stale uwalniane z E. coli bez zabijania komórki gospodarza. Jednak infekcja spowalnia wzrost E. coli. dsDNA można ekstrahować z komórek bakteryjnych i stosować jako wektory w klonowaniu DNA. Są znane jako wektory fagowe M13. Można nimi łatwo manipulować i stosować podobnie jak wektory plazmidowe.

Nieodłączna zdolność do infekcji tych fagów M13 służy jako dobra kwalifikacja do zastosowania jako wektor w klonowaniu genów. Opracowując M13 do wektora, do jego genomu należy włączyć kilka elementów. Są to gen białka represora lac (lac I), region proksymalny operatora genu lac Z, promotor lac i miejsce wielokrotnego klonowania (polilinker). Gdy dsDNA z M13 jest używane jako wektory, można je traktować jako wektor plazmidowy. Jednak zastosowanie ssDNA M13 ma zalety w sekwencjonowaniu DNA i mutagenezie ukierunkowanej.

Ponieważ wektor faga M13 zawiera wiele miejsc do klonowania w regionie lacZ, wektory rekombinowane można łatwo zidentyfikować przez badanie przesiewowe kolonii niebiesko-białych na płytkach agarowych zawierających IPTG i X-Gal. Wytworzone na płytkach niebieskie łysinki nie zawierają zrekombinowanych fagów. Dlatego też fagi z wstawkami można wybierać do celów klonowania.

Rysunek 02: Bakteriofag M13

Jaka jest różnica między wektorem fagowym YAC i M13?

Porównaj środek artykułu przed tabelą

YAC kontra wektor faga M13
YAC to genetycznie zmodyfikowany chromosom, który ma zdolność przenoszenia dużej części obcego DNA i replikacji w komórkach drożdży.	Wektor fagowy M13 jest wektorem wirusowym opracowanym przez bakteriofaga M13, który jest używany do wstawiania obcego DNA do E. coli.
Cel, powód
YAC zaprojektowano do klonowania dużych fragmentów genomowego DNA w drożdżach.	Wektory fagowe M13 są używane do wstawiania obcego DNA do E. coli.
Długość wkładki
YAC mogą zawierać wstawki genomowe wielkości megazasad (1000 kb - 2000 kb).	Wielkość wkładek to około 1500 bps.
Budowa
DNA YAC jest trudne do oczyszczenia w stanie nienaruszonym i wymaga wysokiego stężenia do wytworzenia układu wektorów YAC.	Zachodzi poprzez cykliczny fotosyntetyczny łańcuch elektronowy.
Stabilność
YAC jest niestabilny.	Fagi M13 można łatwo wyodrębnić.
Rozmiar
Enzymy to większe cząsteczki.	Fagi M13 są stabilne niż YAC.

Podsumowanie - YAC kontra wektor faga M13

YAC to sztucznie skonstruowany system wektorów wykorzystujący określony region chromosomu drożdży do wstawiania dużych segmentów materiału genetycznego do komórek drożdży. Wektor fagowy M13 jest systemem wektorów pochodzącym z bakteriofaga M13, który wykorzystuje E. coli jako organizm gospodarza. To jest główna różnica między wektorem fagowym YAC i M13. Obie są równie przydatne w technologii rekombinacji DNA i klonowaniu genów.