Kluczowa różnica - PVD vs PAD
PVD (choroba naczyń obwodowych) jest szerokim terminem używanym do opisania chorób naczyń krwionośnych poza mózgiem i sercem. Dotyczy to głównie dużych i małych tętnic, żył, naczyń włosowatych i żyłek, które krążą we krwi do i z kończyn górnych i dolnych, nerek i jelit. PVD może być głównie dwojakiego rodzaju, jak; Organiczne PVD i funkcjonalne PVD. W organicznym PVD dochodzi do uszkodzeń strukturalnych, takich jak zapalenie, uszkodzenie tkanki i okluzja naczyń, podczas gdy w funkcjonalnym PVD nie ma takich strukturalnych uszkodzeń naczyń krwionośnych. PAD (Peripheral Arterial Disease) to rodzaj organicznego PVD. W PAD blaszki miażdżycowe odkładają się w ścianach tętnic, zatykając światło tętnicy i prowadząc do zmian w normalnym przepływie krwi. A zatem,kluczowa różnica między PVD i PAD polega na tym, że PAD jest szerokim terminem odnoszącym się do szeregu powiązanych chorób, podczas gdy PAD jest podkategorią chorób naczyniowych, które należą do głównej kategorii, PVD.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowa różnica
2. Co to jest PVD
3. Co to jest PAD
4. Podobieństwa między PVD i PAD
5. Porównanie bezpośrednie - PVD vs PAD w formie tabelarycznej
6. Podsumowanie
Co to jest PVD?
PVD lub choroba naczyń obwodowych stały się obecnie powszechnym stanem i może prowadzić do utraty kończyn, a nawet życia. Zasadniczo PVD jest spowodowane zmniejszoną perfuzją tkankową występującą w wyniku miażdżycy, której towarzyszą zakrzepy lub zator. PVD rzadko wykazuje ostry początek, ale wykazuje przewlekły postęp objawów. Zwykle PVD przebiega bezobjawowo, ale w stanach takich jak ostre niedokrwienie kończyn konieczna jest natychmiastowa interwencja w celu zmniejszenia śmiertelności i zachorowalności.
PVD lub miażdżyca zarostowa występuje głównie z powodu miażdżycy. Blaszki miażdżycowe, które składają się z centralnego martwiczego rdzenia z kryształów cholesterolu i powierzchownej włóknistej czapeczki komórek mięśni gładkich i gęstego kolagenu, mogą się rozwinąć, całkowicie zatrzeć średnie i duże tętnice. Kiedy dopływ krwi do kończyn zostaje odcięty przez skrzepy, zator lub uraz, prowadzi to do PVD. W kończynach dolnych często dochodzi do powstawania skrzeplin niż w kończynach górnych. Czynniki takie jak mała pojemność minutowa serca, tętniaki, niskie ciśnienie krwi, miażdżyca, przeszczepy tętnic i posocznica mogą predysponować do zakrzepicy.
Rycina 01: Powikłania miażdżycy
Nagłe zamknięcie tętnic może również nastąpić z powodu zatorów. Śmiertelność z powodu zatorowości jest wysoka, ponieważ kończyny nie mają wystarczająco dużo czasu na rozwinięcie się zabezpieczeń w celu wyrównania upośledzonego ukrwienia. Zatory osadzają się głównie w miejscach rozwidlenia tętnic oraz w tętnicach o wąskim świetle. Najczęstszym miejscem rozgałęzienia blokowanym przez zator to rozwidlenie tętnicy udowej. Współistnienie PVD z chorobą wieńcową wskazuje na zwiększone ryzyko miażdżycy.
Głównymi czynnikami ryzyka PVD są hiperlipidemia, palenie tytoniu, cukrzyca i nadmierna lepkość. Innymi przyczynami mogą być stany zapalne naczyń, choroby autoimmunologiczne układu naczyniowego, koagulopatie i operacje.
Historia
Głównym objawem klinicznym PVD jest chromanie przestankowe. Miejsce bólu koreluje z lokalizacją niedrożnej tętnicy. Na przykład choroba aortalno-biodrowa powoduje ból w udach i pośladkach. Możesz uzyskać wskazówkę dotyczącą PVD poprzez leki stosowane przez pacjentów. Pacjentom z PVD przepisuje się specjalnie pentoksyfylinę. Aspiryna jest powszechnie stosowana w CAD, co wskazuje na PVD.
Objawy
Klasyczne objawy PVD obejmują 5 P: bez tętna, paraliż, parestezje, ból i bladość.
Widoczne są zmiany skórne, takie jak łysienie, chroniczne zmiany pigmentacyjne, łamliwe paznokcie i sucha, czerwonawa, łuszcząca się skóra.
Długotrwały PVD może powodować drętwienie, paraliż i sinicę kończyn. Kończyny mogą stać się zimne i może rozwinąć się gangrena. Należy podejrzewać PVD, jeśli u pacjenta występuje długotrwale nie gojący się wrzód.
Diagnoza
Można wykonać podstawowe badania krwi, takie jak pełna morfologia, azot mocznikowy we krwi, kreatynina i badania elektrolitów. Białka D-dimerowe i C-reaktywne można sprawdzić pod kątem oznak zapalenia. Standardowym testem sprawdzającym niedrożność światła jest arteriografia, ale jest to ryzykowne i niedostępne w nagłych wypadkach. Przepływ przez naczynie można określić za pomocą ultrasonografii dopplerowskiej. Można również wykonać CT i MRI, aby ocenić PVD. Wskaźnik splotu ramiennego stawu skokowego to rutynowo stosowany test, który porównuje ciśnienie w kończynie dolnej z ciśnieniem w kończynie górnej.
Zarządzanie
Można przyjmować leki przeciwpłytkowe i statyny. W nagłych przypadkach heparynę można podać dożylnie. W przypadku braku krwawienia wewnętrznego można podawać leki trombolityczne dotętnicze.
Inną opcją w leczeniu PVD jest interwencja chirurgiczna. Do wycofania zatorów można użyć sfałszowanego cewnika. Do rewaskularyzacji zwężonych tętnic można zastosować przezskórną śródnaczyniową angioplastykę wieńcową.
Co to jest PAD?
W PAD do rozwoju blaszek miażdżycowych dochodzi w ścianach tętnic, głównie kończyn, jelit i nerek. Powoduje to zmniejszenie perfuzji tkanek. W przypadku braku leczenia w odpowiednim czasie możliwe jest nałożenie się infekcji bakteryjnych beztlenowych, a stan ten może ostatecznie doprowadzić do powstania zgorzeli. Tkanki zgorzelinowe są czarne, brązowe lub ciemnoniebieskie iz czasem zmieniają się w uschniętą twardą masę. Ból stopniowo ustępuje wraz z niedokrwienną śmiercią nocyceptorów i włókien nerwowych w dotkniętym obszarze. Amputację przeprowadza się zwykle, jeśli sytuacja pogorszyła się do tego poziomu.
Rysunek 02: PAD
Objawy
Objawy słabej perfuzji kończyn mogą obejmować uczucie ciężkości, chromanie przestankowe, skurcze i zmęczenie. Objawy zmniejszonej perfuzji nerek obejmują podwyższone ciśnienie krwi, a poważnie obniżona perfuzja może powodować niewydolność nerek.
Diagnoza
Podobnie jak w przypadku PVD, PAD można również zdiagnozować za pomocą prostego testu ABI (wskaźnik kostki ramiennej). Inne przydatne badania obejmują
- Ultrasonografia dopplerowska
- Angiografia rezonansu magnetycznego (MRA)
- Angiografia CT
- Zarządzanie angiografią cewnikową:
Zarządzanie
Wymienione poniżej modyfikacje stylu życia odgrywają ważną rolę w leczeniu PAD
- Zaprzestanie palenia
- Właściwa kontrola cukrzycy
- Spożywanie zbilansowanej diety z niską zawartością tłuszczów nasyconych i tłuszczów trans
- Właściwa kontrola ciśnienia krwi
- Angażowanie się w regularne ćwiczenia
Leki stosowane w leczeniu PAD obejmują leki przeciwpłytkowe, statyny i leki przeciwnadciśnieniowe. Zabiegi chirurgiczne, takie jak angioplastyka i operacja bajpasów, są wymagane w przypadku pacjentów, których nie ustępują modyfikacje stylu życia i leki.
Jakie są podobieństwa między PVD a PAD?
- Obie występują z powodu patologicznych zmian ściany naczynia.
- W obu przypadkach można zaobserwować brak pulsu, paraliż, parestezje, ból i bladość.
- Można zdiagnozować ABI.
- Można leczyć statynami, lekami przeciwpłytkowymi i przeciwnadciśnieniowymi.
- Modyfikacje stylu życia mogą zapobiec postępowi obu chorób.
Jaka jest różnica między PVD a PAD?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
PVD vs PAD |
|
PVD (choroba naczyń obwodowych) to szerokie pojęcie używane do opisania chorób naczyń krwionośnych poza mózgiem i sercem. | PAD to podkategoria PVD, w której blaszki miażdżycowe odkładają się w ścianach tętnic, zatykając światło tętnicy i prowadząc do zmian w normalnym przepływie krwi. |
Lokalizacja | |
PVD występuje zarówno w tętnicach, jak i żyłach. | PAD występuje tylko w tętnicach. |
Podsumowanie - PVD vs PAD
Zarówno PVD (choroba naczyń obwodowych), jak i PAD (choroba tętnic obwodowych) występuje z powodu patologicznej zmiany ściany naczynia. PAD jest podkategorią PVD. Główna różnica między PVD i PAD polega na tym, że PVD występuje zarówno w tętnicach, jak i żyłach, podczas gdy PAD, jak sama nazwa wskazuje, występuje tylko w tętnicach.
Pobierz wersję PDF PVD vs PAD
Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notami cytowania. Pobierz wersję PDF tutaj Różnica między PVD a PAD.