Kluczowa różnica - kodowanie a niekodujące DNA
Genom organizmu definiuje się jako kompletny zestaw DNA zawierający wszystkie jego geny. Genom jest reprezentowany przez cały zestaw chromosomów obecnych w jądrze komórki. DNA zawiera specyficzne sekwencje nukleotydów, które mają różne właściwości strukturalne i funkcjonalne. Niektóre sekwencje DNA zawierają informację genetyczną do syntezy białek, podczas gdy inne pełnią inne funkcje, takie jak regulacja, promocja itp. Kodowanie DNA i niekodujące DNA to dwa składniki DNA organizmu. Sekwencje DNA, które kodują białka, są znane jako kodujące DNA. Sekwencje, które nie kodują białek, są znane jako niekodujące DNA. To jest kluczowa różnica między DNA kodującym a niekodującym. W ludzkim genomie tylko około 1,5% koduje DNA, a pozostałe 98% jest reprezentowane przez niekodujące DNA.
ZAWARTOŚĆ
1. Omówienie i kluczowe różnice
2. Co to jest DNA kodujące
3. Co to jest DNA niekodujące
4. Porównanie obok siebie - DNA kodujące i niekodujące w formie tabelarycznej
5. Podsumowanie
Co to jest kodowanie DNA?
Sekwencje DNA w genomie, które transkrybują i tłumaczą na białka, są znane jako kodujące DNA. Sekwencje kodujące znajdują się w regionie kodującym genów. Region kodujący składa się z sekwencji znanych jako egzony. Egzony to fragmenty genów, które mają kod genetyczny do produkcji określonych białek. Egzony są przeplatane w niekodujących sekwencjach znanych jako introny w genach. U ludzi kodowanie DNA stanowi niewielki procent. Tylko około 1,5% całej długości genomu odpowiada kodowaniu DNA, które przekłada się na białka. To kodujące DNA ma ponad 27 000 genów i wytwarza wszystkie białka, które są niezbędne dla procesów komórkowych.
Białka kodujące sekwencje genów są najpierw transkrybowane na sekwencje mRNA. Następnie te sekwencje mRNA ulegają translacji na sekwencje aminokwasowe, które zamieniają się w łańcuchy polipeptydowe. Każdy zestaw nukleotydów w sekwencji egzonu określa się jako kodon. Jeden kodon zawiera informację genetyczną dla aminokwasu. Sekwencja kodonu podaje sekwencję aminokwasów. Sekwencja aminokwasów wspólnie tworzy białko, które jest kodowane przez sekwencję.
Sekwencje kodujące zwykle zaczynają się od kodonu start ATG i kończą kodonem stop TAA TAA.
Rysunek 01: Kodowanie DNA
Co to jest niekodujące DNA?
Sekwencje DNA genomu, które nie kodują białek, są znane jako niekodujące DNA. Są składnikami DNA organizmu. Większa część genomu organizmu składa się z niekodującego DNA. Odpowiada za ponad 98% długości genomu. Całkowita ilość genomowego DNA jest różna w różnych organizmach. Proporcje kodującego i niekodującego DNA również różnią się między organizmami. Również ilość niekodującego DNA różni się znacznie w zależności od gatunku. Jednak u każdego gatunku tylko niewielki procent jest odpowiedzialny za kodowanie DNA; reszta to niekodujące DNA. U prokariotów jest odwrotnie. W genomie prokariotycznym DNA kodujące to większość DNA, podczas gdy tylko 20% przypada na DNA niekodujące.
W genomie organizmów można zidentyfikować różne typy niekodującego DNA. Są to introny, powtarzalne DNA, regulatorowe DNA itp. Powtarzające się DNA to różne typy, takie jak telomery, powtórzenia tandemowe i powtórki przeplatane. Introny to niekodujące DNA znajdujące się w genach. Są to odcinki DNA, które nie kodują białek. Niektóre niekodujące DNA ulegają transkrypcji na funkcjonalne niekodujące RNA, takie jak transferowe RNA, rybosomalne RNA i regulatorowe RNA. Niektóre niekodujące DNA działają jako regulacja transkrypcyjna i translacyjna sekwencji kodujących. Badania genetyczne pokazują, że niektóre niekodujące DNA są zaangażowane w aktywność epigenetyczną i złożoną sieć interakcji genetycznych.
Rysunek 02: Niekodujące DNA w ludzkim genomie
Jaka jest różnica między kodowaniem a niekodującym DNA?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Kodowanie a niekodujące DNA |
|
| DNA kodujące to sekwencje DNA, które kodują białka. | Niekodujące DNA to sekwencje, które nie kodują białek. |
| Rodzaje | |
| Egzony to rodzaje kodującego DNA. | Istnieją różne typy niekodującego DNA, takie jak introny, DNA powtarzalne i DNA regulatorowe. |
| Procent w ludzkim genomie | |
| Kodowanie DNA stanowi około 1,5% długości ludzkiego genomu. | Niekodujące DNA stanowi ponad 98% długości ludzkiego genomu. |
| Funkcjonować | |
| Kodowanie DNA transkrybuje i tłumaczy na białka. | Niekodujące DNA pełni różne funkcje, takie jak regulacja, aktywność epigenetyczna itp. |
Podsumowanie - DNA kodujące a niekodujące
DNA kodujące i niekodujące to dwa składniki genomu organizmów. Obie sekwencje DNA składają się z sekwencji nukleotydowych. DNA kodujące to sekwencje DNA, które kodują białka niezbędne do czynności komórkowych. Niekodujące DNA to sekwencje DNA, które nie kodują białek. Taka jest różnica między DNA kodującym a niekodującym. Ogólnie ilość kodującego DNA jest niewielka w porównaniu z niekodującym DNA w genomie. W ludzkim genomie odsetek kodującego i niekodującego DNA wynosi odpowiednio 1,5% i 98%.
Pobierz wersję PDF Coding vs Noncoding DNA
Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notami cytowania. Proszę pobrać wersję PDF tutaj Różnica między kodowaniem a niekodującym DNA.
