Różnica Między Barwieniem Metodą Grama A Kulturą

Spisu treści:

Różnica Między Barwieniem Metodą Grama A Kulturą
Różnica Między Barwieniem Metodą Grama A Kulturą

Wideo: Różnica Między Barwieniem Metodą Grama A Kulturą

Wideo: Różnica Między Barwieniem Metodą Grama A Kulturą
Wideo: dr Milena Stachelska: Diagnostyka laboratoryjna bakterii na podstawie barwienia metodą grama 2024, Może
Anonim

Kluczowa różnica - barwienie metodą Grama a kultura

Barwienie metodą Grama jest techniką barwienia wykonywaną w celu rozróżnienia bakterii na dwie grupy w zależności od grubości warstwy peptydoglikanu w ich ścianie komórkowej. Kultura to metoda hodowli i utrzymywania mikroorganizmów w warunkach laboratoryjnych do różnych analiz. Kluczową różnicą między plamą w gramach a kulturą jest ich funkcja; gram szczep technika barwienia bakterii, w której hodowla jest metodą namnażania i utrzymywania mikroorganizmów.

SPIS TREŚCI

1. Przegląd i kluczowe różnice

2. Co to jest barwienie metodą Grama

3. Co to jest kultura

4. Porównanie bezpośrednie - barwienie metodą Grama a kultura

5. Podsumowanie

Co to jest barwienie metodą Grama?

Barwienie metodą Grama jest ważną techniką barwienia różnicowego stosowaną do identyfikacji bakterii w mikrobiologii. Technika ta została wprowadzona przez duńskiego bakteriologa Hansa Christiana Grama w 1884 roku. Barwienie metodą Grama dzieli bakterie na dwie główne grupy: gram dodatnią i gram ujemną; są one bardzo ważne w klasyfikacji i identyfikacji bakterii. Barwienie metodą Grama jest pierwszym etapem charakteryzacji bakterii.

Bakterie pogrupowano na podstawie różnic w ich ścianie komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie zawierają grubą warstwę peptydoglikanu w ścianie komórkowej, podczas gdy bakterie Gram-ujemne zawierają cienką warstwę peptydoglikanu w ścianie komórkowej, jak pokazano na ryc. 01. Wynik barwienia metodą Grama będzie oparty na różnicy grubości warstwy peptydoglikanu w Ściana komórkowa.

Różnica między barwieniem metodą Grama a kulturą - 1
Różnica między barwieniem metodą Grama a kulturą - 1

Rysunek 1: Bakterie Gram-dodatnie i Bakterie Gram-ujemne

Barwienie w gramach przeprowadza się przy użyciu czterech różnych odczynników, a mianowicie; bejca pierwotna, zaciekająca, odbarwiająca i kontrastowa. Fiolet krystaliczny i safranina służą odpowiednio jako barwienie pierwotne i przeciwdziałać, a gramy jodu i 95% alkoholu służą odpowiednio jako zaprawa i odbarwiacz.

Podstawowe kroki w plamie Grams

  1. Na czystym szkiełku przygotowuje się rozmaz bakteryjny, utrwala na gorąco i chłodzi.
  2. Rozmaz jest zalewany fioletem krystalicznym na 1 - 2 minuty.
  3. Smar spłukuje się wolno bieżącą wodą z kranu, aby usunąć nadmiar plam.
  4. Jod w gramach jest nakładany na rozmaz przez 1 minutę.
  5. Rozmaz spłukuje się wolno bieżącą wodą z kranu
  6. Rozmaz jest myty 95% alkoholem przez 2 - 5 sekund i spłukiwany wolno bieżącą wodą z kranu.
  7. Rozmaz jest barwiony kontrastowo safraniną przez 1 minutę
  8. Rozmaz spłukuje się wolno bieżącą wodą wodociągową, suszy i obserwuje pod mikroskopem.

Pod koniec barwienia gramami bakterie gramujemne będą obserwowane w kolorze różowym, podczas gdy bakterie gram-dodatnie będą obserwowane w kolorze fioletowym, jak pokazano na rysunku 02. O wyniku barwienia w gramach decyduje grubość warstwy peptydoglikanu w ich ścianę komórkową. Podczas etapu odbarwiania pierwotne zabarwienie i zaprawa są łatwo usuwane z bakterii Gram-ujemnych i stają się bezbarwne, ponieważ mają cienką warstwę peptydoglikanu. Pierwotne zabarwienie jest zatrzymywane w gramach bakterii dodatnich, ponieważ mają one grubą warstwę peptydoglikanu. Barwienie kontrastowe nie będzie skuteczne w przypadku bakterii dodatnich w gramach z powodu zatrzymywania pierwotnego zabarwienia. Zatem gramy bakterii dodatnich będą widoczne w podstawowym kolorze plamki, tj. W kolorze fioletowym. Barwienie kontrastowe zabarwi bakterie Gram ujemne i będzie widoczne w kolorze pick, którym jest kolor safraniny. W związku z tym łatwo jest podzielić bakterie na dwie grupy według barwienia Grama i jest to cenne w różnicowaniu i identyfikacji bakterii.

Różnica między barwieniem metodą Grama a kulturą
Różnica między barwieniem metodą Grama a kulturą

Rysunek 2: Szczep Grama

Co to jest kultura?

Hodowla drobnoustrojów to metoda hodowli i utrzymywania mikroorganizmów w warunkach laboratoryjnych do różnych celów. Kultury są hodowane na podłożach stałych, półstałych i płynnych w zależności od rodzaju i celu hodowli mikroorganizmu. Kulturom zapewnia się niezbędne składniki odżywcze i warunki wzrostu wymagane przez mikroorganizmy. Istnieją różne składniki pożywki, takie jak źródło energii, źródło węgla, źródło azotu, minerały, mikroelementy, woda, środek zestalający itp. Optymalną temperaturę, tlen i pH należy dostosować do rodzaju hodowanego mikroorganizmu.

Istnieją różne typy kultur drobnoustrojów; na przykład hodowla okresowa, kultura ciągła, kultura przeszywana, hodowla na płytkach agarowych, kultura bulionowa itp. W zależności od składu pożywki hodowlanej istnieją różne typy pożywek zwanych pożywkami syntetycznymi, półsyntetycznymi i naturalnymi. Kultury drobnoustrojów są przygotowywane w sterylnych warunkach w specjalnej komorze zwanej laminarnym przepływem powietrza. Podłoże hodowlane i naczynia szklane są sterylizowane przed zaszczepieniem żądanego mikroorganizmu. W odpowiednich sterylnych warunkach mikroorganizm docelowy jest przenoszony do wysterylizowanej pożywki i inkubowany w optymalnej temperaturze. Wewnątrz pożywki mikroorganizmy będą rosnąć i rozmnażać się dzięki dostarczonym składnikom odżywczym.

Kluczowa różnica - barwienie metodą Grama a kultura
Kluczowa różnica - barwienie metodą Grama a kultura

Ryc. 3: Hodowla bakterii na płytce

Jaka jest różnica między Grama Stain a Culture?

Porównaj środek artykułu przed tabelą

Grama a kultura

Szczep Grams to technika barwienia różnicowego stosowana do różnicowania i identyfikacji bakterii. Hodowla drobnoustrojów to metoda hodowli mikroorganizmów w laboratorium.
składniki
Wykorzystuje różne odczynniki, w tym dwa barwniki. Wykorzystuje się do tego różne pożywki hodowlane, takie jak stałe, półstałe i płynne pożywki złożone ze składników odżywczych i innych niezbędnych warunków.
Podstawowe funkcje
Pozwala to na podzielenie bakterii na dwie grupy: gramy ujemne i gramy dodatnie. Pozwala to na namnażanie mikroorganizmów do różnych celów.
Baza
Wynik barwienia metodą Grama opiera się na różnicach w warstwie peptydoglikanu ściany komórkowej. Mikroorganizmy będą rosnąć i rozmnażać się w pożywce hodowlanej.
Wynik
Bakterie o gramaturze ujemnej są widoczne w kolorze różowym, a bakterie o gramaturze ujemnej są widoczne w kolorze fioletowym. Na płytkach można zobaczyć kolonie mikroorganizmów. Na podłożach płynnych mikroorganizmy występują w postaci zawiesiny.

Podsumowanie - barwienie metodą Grama a kultura

Kultury drobnoustrojów są przygotowywane i utrzymywane w warunkach laboratoryjnych do różnych celów, takich jak przechowywanie, testowanie, oczyszczanie chemiczne itp. Barwienie w gramach to procedura barwienia, która rozróżnia bakterie na dwie główne grupy zwane bakteriami gramami ujemnymi i bakteriami dodatnimi w gramach. Dlatego różnica między barwnikiem w gramach a kulturą polega na tym, że barwienie w gramach jest techniką barwienia bakterii, podczas gdy kultura jest metodą hodowania i utrzymywania mikroorganizmów w laboratoriach.

Zalecane: