Kluczową różnicą między translacją nicków a wypełnianiem końcówek jest to, że translacja nicków jest procesem, w którym tworzone są znakowane sondy DNA dla różnych reakcji hybrydyzacji, podczas gdy wypełnianie końców jest techniką, która tworzy stępione fragmenty poprzez dodanie nukleotydów do jednoniciowych nawisów.
Tłumaczenie Nicka i wypełnianie końcówek to dwie techniki stosowane w biologii molekularnej. Translacja Nicka jest używana do znakowania sond do hybrydyzacji w celu wykrycia określonych sekwencji nukleotydowych. Wypełnienie końcowe służy do wykonywania stępionych fragmentów, które miały lepkie końce z jednoniciowymi nawisami. Obie techniki mają ogromne znaczenie i są rutynowo wykonywane w laboratoriach badań molekularnych.
