Kluczowa różnica między obciążeniem wstępnym a następczym polega na tym, że obciążenie wstępne to wielkość rozciągnięcia podczas rozkurczu komór, gdy komory wypełniają się krwią, podczas gdy obciążenie następcze to ciśnienie, przy którym serce musi pracować, aby wyrzucić krew podczas skurczu.
Objętość wyrzutowa to jeden z pomiarów, który mówi o ilości pomp krwi z każdej komory przy każdym uderzeniu serca. Mówiąc najprościej, jest to różnica między objętością końcoworozkurczową (EDV) a objętością końcowoskurczową (ESV). Objętość końcoworozkurczowa to objętość komory wypełnionej przed skurczem, natomiast objętość końcoworozkurczowa to objętość krwi pozostającej w komorze po wyrzuceniu. U zdrowego osobnika objętość wyrzutowa wynosi około 70 ml. Ponadto trzy główne czynniki regulują objętość wyrzutową; są to napięcie wstępne, następcze i kurczliwość. Obciążenie wstępne to objętość, podczas gdy obciążenie następcze to ciśnienie. Obciążenie wstępne to objętość komór na końcu rozkurczu. Z drugiej strony obciążenie następcze to ciśnienie, które musi otworzyć zastawkę aortalną, aby wypuścić krew z komory. Ten artykuł ma na celu omówienie różnicy między obciążeniem wstępnym a następczym.
