RFID vs Bluetooth
Identyfikacja radiowa (RFID) to ogólny termin używany w odniesieniu do systemu, który komunikuje się za pomocą fal radiowych między czytnikiem a elektronicznym znacznikiem przymocowanym do obiektu. System RFID składa się z czytników, tagów i oprogramowania RFID. Bluetooth to technologia służąca do przesyłania danych na niewielką odległość. Bluetooth tworzy osobistą sieć komputerową (PAN) o wysokim poziomie bezpieczeństwa. Bluetooth może służyć do tworzenia bezprzewodowych połączeń krótkiego zasięgu między wieloma różnymi urządzeniami.
RFID
RFID to system, który komunikuje się za pomocą fal radiowych między czytnikiem a przywieszką elektroniczną przyczepioną do obiektu. Systemy RFID zazwyczaj składają się z trzech elementów, a mianowicie anteny (zwanej także czytnikiem lub interrogatorem), znacznika (transpondera) i systemu oprogramowania. Po pierwsze, czytnik wysyła sygnały radiowe. Te sygnały radiowe aktywują znacznik oraz odczytują i zapisują dane w znaczniku. Kiedy tag RFID przejdzie przez pole elektromagnetyczne sygnału radiowego, wykryje sygnał aktywacji i zostanie aktywowany. Następnie czytnik dekoduje dane zapisane w znaczniku i dane przesłane do systemu oprogramowania w celu przetworzenia. Dane pozyskane z tagu mogą zawierać informacje o produktach takie jak cena, data zakupu, informacje o lokalizacji itp. RFID posiada również możliwość śledzenia poruszających się obiektów. Obecnie RFID jest szeroko stosowany do śledzenia zasobów, śledzenia części w procesach produkcyjnych, śledzenia przesyłek w łańcuchach dostaw, sprzedaży detalicznej (w miejscach takich jak Best Buy, Target i Wal-Mart), systemów płatności, takich jak opłaty drogowe oraz do kontroli dostępu ze względów bezpieczeństwa.
Bluetooth
Bluetooth wykorzystuje komunikację bezprzewodową do łączenia różnych typów urządzeń, zastępując kable, które je łączą. Urządzenia te obejmują zarówno telefony komórkowe i zestawy słuchawkowe, jak i monitory pracy serca i sprzęt medyczny. Największą zaletą tej technologii jest możliwość jednoczesnej obsługi transmisji danych i głosu, dzięki czemu można jej używać do udostępniania głosu, muzyki, zdjęć, filmów i innych informacji między sparowanymi urządzeniami. Urządzenia kompatybilne z Bluetooth zawierają mały chip komputerowy, który zawiera radio Bluetooth i system oprogramowania, który pozwoli użytkownikowi połączyć urządzenie z innymi urządzeniami za pomocą technologii Bluetooth i przesyłać dane. Bluetooth został wynaleziony w 1994 roku przez firmę Ericsson, a obecnie jest obsługiwany przez Bluetooth Special Interest Group (SIG), która powstała w 1998 roku. Główne zalety technologii Bluetooth to niskie zużycie energii, niski koszt i solidność.
Jaka jest różnica między RFID a Bluetooth?
Systemy RFID komunikują się między anteną lub czytnikiem a tagiem przymocowanym do obiektu, a technologia Bluetooth służy do komunikacji między dwoma urządzeniami kompatybilnymi z Bluetooth. Ponadto Bluetooth ma możliwość jednoczesnej obsługi transmisji danych i głosu, co pozwala na wykorzystanie go w szerokim zakresie zastosowań, takich jak zestawy słuchawkowe bez użycia rąk do połączeń głosowych oraz funkcje drukowania i faksowania. Z drugiej strony RFID jest używany do przesyłania ograniczonej ilości informacji przechowywanych w znaczniku RFID, takich jak informacje o produkcie i informacje o lokalizacji.
