Leasing finansowy a zakup na raty
Po co posiadać drzewo mango, skoro jedyne, co cię interesuje, to jedzenie mango? Jeśli uzyskujesz prawo do zamieszkania w mieszkaniu, jaką to robi różnicę, czy jesteś prawnym właścicielem mieszkania, czy też nie, jeśli masz prawie gwarancję, że będziesz mógł mieszkać w mieszkaniu tak długo, jak mieszkasz? Taka jest filozofia leasingu finansowego, w którym użytkownik sprzętu, zwany leasingobiorcą, zobowiązuje się zapłacić leasingodawcy (producentowi lub właścicielowi) czynsz w zamian za prawo do użytkowania sprzętu przez okres określony w umowie. System ten różni się od sprzedaży ratalnej, w której wypożyczający lub użytkownik korzysta ze sprzętu, ale płaci ratę za określony czas i staje się właścicielem produktu po zapłaceniu ostatniej raty. Przyjrzyjmy się bliżej różnicom między leasingiem finansowym a kupnem na raty.
Przy zakupie ratalnym nie uzyskuje się prawa własności i istnieje możliwość zakupu na koniec okresu leasingu. W przypadku leasingu finansowego sprzęt (lub majątek) nigdy nie jest wystawiany na rzecz leasingobiorcy, jednak zapewnia się, że będzie on w stanie używać sprzętu przez większą część okresu użytkowania produktu lub tak długo, jak żyje.
W przypadku drogiego wyposażenia kapitałowego często sensowne jest, aby firmy powstrzymały się od bezpośredniego zakupu, który jest kosztowną propozycją. Inne opcje dostępne dla firmy to oczywiście leasing lub umowa kupna na raty z właścicielem lub producentem sprzętu. Zarówno leasing finansowy, jak i leasing ratalny pozwala na rozłożenie dogodnego dla firmy kosztu nabycia środka. Przedsiębiorstwo korzysta z majątku przez długi czas, dokonując regularnych płatności, tak jakby był on wynajmowany lub wynajmowany.
W przypadku zakupu ratalnego odsetki za cały okres powiększone o cenę produktu są sumowane, aby otrzymać miesięczną ratę, którą najemca musi zapłacić, a właścicielem staje się dopiero po zapłaceniu ostatniej raty. Za konserwację sprzętu odpowiada zazwyczaj wypożyczający. Z drugiej strony, w przypadku leasingu finansowego własność nigdy nie jest przenoszona na leasingobiorcę, a odpisów kapitałowych żąda leasingodawca, który z kolei może przenieść część tych korzyści w postaci obniżonych czynszów na leasingobiorcę.
Chociaż w przypadku leasingu finansowego klient nie ma prawa własności, może cieszyć się całym ryzykiem i korzyściami związanymi z własnością. Musi utrzymywać produkt, a także wymienić go w swoim bilansie jako pozycję kapitałową.
W skrócie:
Jaka jest różnica między leasingiem finansowym a zakupem na raty?
• W przypadku zakupu ratalnego kupuje się jednak towar, własność przechodzi dopiero po zapłaceniu ostatniej raty
• W przypadku leasingu finansowego leasingobiorca nigdy nie staje się właścicielem, ma jednak prawo do użytkowania produktu lub składnika aktywów przez większą część okresu użytkowania składnika aktywów.
