Dipol Dipol vs Dyspersja | Interakcje dipolowo-dipolowe a siły dyspersyjne
Oddziaływania dipolowo-dipolowe i siły dyspersji to międzycząsteczkowe przyciąganie między cząsteczkami. Niektóre siły międzycząsteczkowe są silne, a inne słabe. Jednak wszystkie te interakcje międzycząsteczkowe są słabsze niż siły wewnątrzcząsteczkowe, takie jak wiązania kowalencyjne lub jonowe. Te wiązania determinują zachowanie cząsteczek.
Co to są interakcje dipol dipol?
Biegunowość wynika z różnic w elektroujemności. Elektroujemność daje pomiar atomu, który przyciąga elektrony w wiązaniu. Zwykle skala Paulinga jest używana do wskazania wartości elektroujemności. W układzie okresowym istnieje wzór, w jaki sposób zmieniają się wartości elektroujemności. Fluor ma najwyższą elektroujemność, która wynosi 4 według skali Paulinga. Od lewej do prawej przez okres, wartość elektroujemności wzrasta. Dlatego halogeny mają większe wartości elektroujemności w okresie, a pierwiastki z grupy 1 mają stosunkowo niskie wartości elektroujemności. W dalszej grupie wartości elektroujemności maleją. Kiedy dwa atomy tworzące wiązanie są różne, ich elektroujemności są często różne. Dlatego para elektronów wiązania jest ciągnięta bardziej przez jeden atom w porównaniu z drugim atomem,który uczestniczy w tworzeniu więzi. Spowoduje to nierówny rozkład elektronów między dwoma atomami. Z powodu nierównomiernego podziału elektronów jeden atom będzie miał ładunek lekko ujemny, podczas gdy drugi atom będzie miał ładunek lekko dodatni. W tym przypadku mówimy, że atomy uzyskały częściowy ładunek ujemny lub dodatni (dipol). Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Kiedy dodatni koniec jednej cząsteczki i ujemny koniec innej cząsteczki są blisko, pomiędzy dwiema cząsteczkami powstanie oddziaływanie elektrostatyczne. Jest to znane jako oddziaływanie dipol dipol. Z powodu nierównomiernego podziału elektronów jeden atom będzie miał ładunek lekko ujemny, podczas gdy drugi atom będzie miał ładunek lekko dodatni. W tym przypadku mówimy, że atomy uzyskały częściowy ładunek ujemny lub dodatni (dipol). Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Kiedy dodatni koniec jednej cząsteczki i ujemny koniec innej cząsteczki są blisko, pomiędzy dwiema cząsteczkami powstanie oddziaływanie elektrostatyczne. Jest to znane jako oddziaływanie dipol dipol. Z powodu nierównomiernego podziału elektronów jeden atom będzie miał ładunek lekko ujemny, podczas gdy drugi atom będzie miał ładunek lekko dodatni. W tym przypadku mówimy, że atomy uzyskały częściowy ładunek ujemny lub dodatni (dipol). Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Kiedy dodatni koniec jednej cząsteczki i ujemny koniec innej cząsteczki są blisko, pomiędzy dwiema cząsteczkami powstanie oddziaływanie elektrostatyczne. Jest to znane jako oddziaływanie dipol dipol. Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Kiedy dodatni koniec jednej cząsteczki i ujemny koniec innej cząsteczki są blisko, pomiędzy dwiema cząsteczkami powstanie oddziaływanie elektrostatyczne. Jest to znane jako oddziaływanie dipol dipol. Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Kiedy dodatni koniec jednej cząsteczki i ujemny koniec innej cząsteczki są blisko, pomiędzy dwiema cząsteczkami powstanie oddziaływanie elektrostatyczne. Jest to znane jako oddziaływanie dipol dipol.
Co to są siły dyspersyjne?
Jest to również znane jako siły dyspersyjne Londynu. W celu przyciągania międzycząsteczkowego powinno nastąpić oddzielenie ładunku. Istnieją symetryczne cząsteczki, takie jak H2, Cl2, w których nie ma separacji ładunków. Jednak w tych cząsteczkach elektrony nieustannie się poruszają. Zatem może nastąpić natychmiastowa separacja ładunku w cząsteczce, jeśli elektron przesunie się w kierunku jednego końca cząsteczki. Koniec z elektronem będzie miał chwilowo ujemny ładunek, podczas gdy drugi koniec będzie miał ładunek dodatni. Te tymczasowe dipole mogą indukować dipol w sąsiedniej cząsteczce, a następnie może wystąpić interakcja między przeciwnymi biegunami. Ten rodzaj interakcji jest znany jako natychmiastowe oddziaływanie dipolowe wywołane przez dipol. Jest to rodzaj sił Van der Waalsa, które są osobno znane jako siły dyspersyjne Londynu.
Jaka jest różnica między interakcją dipolowo-dipolową a siłami dyspersji?
• Oddziaływania dipolowe dipolowe zachodzą między dwoma stałymi dipolami. Natomiast siły dyspersyjne występują w cząsteczkach, w których nie ma stałych dipoli.
• Dwie cząsteczki niepolarne mogą mieć siły dyspersji, a dwie cząsteczki polarne będą miały oddziaływania dipolowo-dipolowe.
• Siły dyspersyjne są słabsze niż oddziaływania dipolowo-dipolowe.
• Różnice biegunowości w wiązaniu i różnice elektroujemności wpływają na siłę oddziaływań dipolowo-dipolowych. Struktura molekularna, rozmiar i liczba oddziaływań wpływają na siłę sił dyspersji.
