Krystalizacja a strącanie
Krystalizacja i wytrącanie to dwa podobne pojęcia, które są stosowane jako techniki rozdzielania. W obu metodach produkt końcowy jest ciałem stałym, a jego naturę można kontrolować, manipulując różnymi zmiennymi w całym procesie.
Opad atmosferyczny
Osady to ciała stałe składające się z cząstek w roztworze. Czasami ciała stałe są wynikiem reakcji chemicznej w roztworze. Te cząstki stałe w końcu opadną ze względu na ich gęstość i jest znany jako osad. Podczas wirowania powstały osad jest również nazywany peletką. Roztwór powyżej osadu jest znany jako supernatant. Wielkość cząstek w osadzie zmienia się od czasu do czasu. Zawiesiny koloidalne zawierają drobne cząsteczki, które nie osiadają i nie dają się łatwo przefiltrować. Kryształy można łatwo przefiltrować i są one większe.
Chociaż wielu naukowców badało mechanizm powstawania osadu, proces ten nie został jeszcze w pełni poznany. Stwierdzono jednak, że na wielkość cząstek osadu wpływa rozpuszczalność osadu, temperatura, stężenie reagentów i szybkość mieszania reagentów. Osady można tworzyć na dwa sposoby; przez zarodkowanie i wzrost cząstek. Podczas zarodkowania kilka jonów, atomów lub cząsteczek łączy się, tworząc stabilną substancję stałą. Te małe ciała stałe są znane jako jądra. Często jądra te tworzą się na powierzchni zawieszonych stałych zanieczyszczeń. Gdy jądro to jest dalej wystawiane na działanie jonów, atomów lub cząsteczek, może nastąpić dodatkowa zarodkowanie lub dalszy wzrost cząstki. Jeśli zarodkowanie nadal ma miejsce, powstaje osad zawierający dużą liczbę małych cząstek. W przeciwieństwie,jeśli przeważa wzrost, wytwarzana jest mniejsza liczba większych cząstek. Wraz ze wzrostem względnego przesycenia zwiększa się szybkość zarodkowania. Zwykle reakcje strącania są powolne. Dlatego też, gdy odczynnik strącający jest dodawany powoli do roztworu analitu, może wystąpić przesycenie. (Roztwór przesycony jest roztworem niestabilnym, który zawiera wyższe stężenie substancji rozpuszczonej niż roztwór nasycony).
Krystalizacja
Krystalizacja to proces wytrącania kryształów z roztworu w wyniku zmian warunków rozpuszczalności substancji rozpuszczonej w roztworze. Jest to technika separacji podobna do zwykłego wytrącania. Różnica w tej metodzie w porównaniu z normalnym wytrącaniem polega na tym, że otrzymane ciało stałe jest kryształem. Krystaliczne osady są łatwiejsze do odfiltrowania i oczyszczenia. Rozmiar cząstek kryształów można poprawić, stosując rozcieńczone roztwory i powoli dodając odczynnik strącający podczas mieszania. Jakość kryształu i poprawę filtrowalności można uzyskać przez rozpuszczenie i rekrystalizację ciała stałego. Krystalizację widać również w przyrodzie. Najczęściej jest wykonywana sztucznie dla różnych rodzajów produkcji i oczyszczania kryształów.
Jaka jest różnica między krystalizacją a opadami?
• Te dwa terminy różnią się ze względu na ich produkty końcowe. Podczas krystalizacji powstają kryształy, aw strącaniu amorficzne ciała stałe.
• Kryształy mają uporządkowaną strukturę niż amorficzne ciała stałe; dlatego trudniej jest wyprodukować kryształy. Zatem krystalizacja jest trudniejsza niż wytrącanie.
• Proces krystalizacji zajmuje więcej czasu niż proces wytrącania.
