Amyloza vs celuloza
Skrobia to węglowodan zaliczany do kategorii polisacharydów. Kiedy dziesięć lub więcej monosacharydów jest połączonych wiązaniami glikozydowymi, są one znane jako polisacharydy. Polisacharydy są polimerami, a zatem mają większą masę cząsteczkową, zazwyczaj ponad 10000. Monosacharyd jest monomerem tego polimeru. Mogą istnieć polisacharydy wytworzone z pojedynczego monosacharydu i są one znane jako homopolisacharydy. Można je również sklasyfikować na podstawie rodzaju monosacharydu. Na przykład, jeśli monosacharydem jest glukoza, wówczas jednostka monomeryczna nazywana jest glukanem. Skrobia i celuloza to właśnie takie glukany.
Amyloza
To jest część skrobi i jest to polisacharyd. Cząsteczki D-glukozy są ze sobą połączone, aby utworzyć liniową strukturę zwaną amylozą. W tworzeniu cząsteczki amylozy mogą uczestniczyć duże ilości cząsteczek glukozy. Liczba ta może wahać się od 300 do kilku tysięcy. W przypadku cząsteczek D-glukozy są w postaci cyklicznej, numer 1 atom węgla może tworzyć wiązanie glikozydowe z 4 -tego atomu węgla z inną cząsteczką glukozy. Nazywa się to wiązaniem α-1,4-glikozydowym. Z powodu tego wiązania amyloza uzyskała strukturę liniową.
Mogą istnieć trzy formy amylozy. Jedna jest nieuporządkowaną, bezpostaciową formą i istnieją dwie inne formy helikalne. Jeden łańcuch amylozy może wiązać się z innym łańcuchem amylozy lub z inną hydrofobową cząsteczką, taką jak amylopektyna, kwas tłuszczowy, związek aromatyczny itp. Gdy w strukturze znajduje się tylko amyloza, jest ona ciasno upakowana, ponieważ nie ma rozgałęzień. Więc sztywność konstrukcji jest wysoka. Amyloza stanowi 20-30% struktury skrobi.
Amyloza jest nierozpuszczalna w wodzie. Amyloza jest również przyczyną nierozpuszczalności skrobi. Zmniejsza również krystaliczność amylopektyny. W roślinach amyloza działa jako magazyn energii. Gdy amyloza jest rozkładana na mniejsze formy węglowodanów, takie jak maltoza, może być wykorzystywana jako źródło energii. Podczas wykonywania testu jodowego na skrobię, cząsteczki jodu dopasowują się do helikalnej struktury amylozy, przez co dają ciemnofioletowy / niebieski kolor.
Celuloza
Celuloza jest polisacharydem wytwarzanym z glukozy. 3000 lub więcej cząsteczek glukozy można połączyć razem podczas tworzenia celulozy. W odróżnieniu od innych polisacharydów, w celulozie jednostki glukozy są połączone ze sobą wiązaniami β (1 → 4) glikozydowymi. Celuloza nie rozgałęzia się i jest polimerem o prostym łańcuchu. Jednak ze względu na wiązania wodorowe między cząsteczkami może tworzyć bardzo sztywne włókna.
Podobnie jak wiele innych polisacharydów, celuloza jest nierozpuszczalna w wodzie. W ścianach komórkowych roślin zielonych i alg występuje dużo celulozy. Daje siłę i sztywność komórkom roślinnym. Ta ściana komórkowa jest przepuszczalna dla każdej substancji; dlatego należy umożliwić przepuszczanie materiałów do iz komórki. To najpowszechniejszy węglowodan na ziemi. Celuloza jest używana do produkcji papieru i innych przydatnych pochodnych. Jest dalej wykorzystywany do produkcji biopaliw.
Jaka jest różnica między amylozą a celulozą?
• Amyloza ma wiązania α-1,4-glikozydowe, podczas gdy celuloza ma wiązania β (1 → 4) glikozydowe.
• Ludzie mogą trawić amylozę, ale nie celulozę.
• Cząsteczki glukozy w celulozie występują w alternatywnym wzorze, w którym jedna jest w dół, a druga w górze, ale w amylozie cząsteczki glukozy mają tę samą orientację.
• Amyloza znajduje się w skrobi i służy roślinom jako magazyn energii. Celuloza jest głównie związkiem strukturalnym biorącym udział w tworzeniu ścian komórkowych roślin.
