Amylaza vs Amyloza
Skrobia to węglowodan zaliczany do kategorii polisacharydów. Kiedy dziesięć lub więcej monosacharydów jest połączonych wiązaniami glikozydowymi, są one znane jako polisacharydy. Polisacharydy są polimerami, a zatem mają większą masę cząsteczkową, zazwyczaj ponad 10000. Monosacharyd jest monomerem tego polimeru. Mogą istnieć polisacharydy wytworzone z pojedynczego monosacharydu i są one znane jako homopolisacharydy. Można je również sklasyfikować na podstawie rodzaju monosacharydu. Na przykład, jeśli monosacharydem jest glukoza, wówczas jednostka monomeryczna nazywana jest glukanem. Skrobia to taki glukan. W zależności od sposobu łączenia się cząsteczek glukozy ze sobą, skrobia składa się z części rozgałęzionych i nierozgałęzionych. Mówi się, że skrobia jest wytwarzana z amylozy i amylopektyny, które są większymi łańcuchami glukozy.
Amyloza
To jest część skrobi i jest to polisacharyd. Cząsteczki D-glukozy są ze sobą połączone, aby utworzyć liniową strukturę zwaną amylozą. W tworzeniu cząsteczki amylozy mogą uczestniczyć duże ilości cząsteczek glukozy. Liczba ta może wahać się od 300 do kilku tysięcy. W przypadku cząsteczek D-glukozy są w postaci cyklicznej, numer 1 atom węgla może tworzyć wiązanie glikozydowe z 4 THatom węgla innej cząsteczki glukozy. Nazywa się to wiązaniem α-1,4-glikozydowym. Z powodu tego wiązania amyloza uzyskała strukturę liniową. Mogą istnieć trzy formy amylozy. Jedna jest nieuporządkowaną formą amorficzną, a istnieją dwie inne formy helikalne. Jeden łańcuch amylozy może wiązać się z innym łańcuchem amylozy lub z inną hydrofobową cząsteczką, taką jak amylopektyna, kwas tłuszczowy, związek aromatyczny itp. Kiedy w strukturze znajduje się tylko amyloza, jest ona ciasno upakowana, ponieważ nie ma rozgałęzień. Więc sztywność konstrukcji jest wysoka.
Amyloza stanowi 20-30% struktury skrobi. Amyloza jest nierozpuszczalna w wodzie. Amyloza jest również przyczyną nierozpuszczalności skrobi. Zmniejsza również krystaliczność amylopektyny. W roślinach amyloza działa jako magazyn energii. Gdy amyloza jest rozkładana na mniejsze formy węglowodanów, takie jak maltoza, może być wykorzystywana jako źródło energii. Podczas wykonywania testu jodowego na skrobię, cząsteczki jodu dopasowują się do helikalnej struktury amylozy, przez co dają ciemnofioletowy / niebieski kolor.
Amylasa
Amylaza jest enzymem. To katalizuje rozkład skrobi na mniejsze jednostki. Najpierw rozkłada skrobię na dłuższe łańcuchy, a nawet może degradować do monomeru glukozy. Enzymy amylazy są wydzielane w różnych miejscach w naszym organizmie. Ślina i sok trzustkowy zawierają u ludzi amylozę. Dlatego wstępne trawienie skrobi zachodzi w jamie ustnej. Poza ludźmi, bakterie, grzyby i rośliny również zawierają enzymy amylazy. Istnieją różne formy enzymu amylazy, takie jak α-amylaza, β-amylaza i γ-amylaza. Do działania α-amylazy niezbędne są jony wapnia. Gdy enzym ten działa na amylozę, jako produkty wytwarzane są cząsteczki maltotriozy i maltozy. Ponadto amylopektyna wytwarza glukozę i maltozę. Amylazy ślinowe i trzustkowe to enzymy α-amylazy. Postać amylazy u bakterii, grzybów i roślin to β-amylaza. Enzym ten wytwarza maltozę podczas rozpadu skrobi. γ-amylaza specyficznie rozszczepia wiązania α-1,6-glikozydowe i ostatnie wiązanie α-1,4-glikozydowe na nieredukującym końcu amylozy i amylopektyny.
Jaka jest różnica między amylozą a amylazą?
• Amyloza jest polisacharydowym węglowodanem, a amylaza jest enzymem.
• Enzymy amylazy katalizują rozkład skrobi (amylozy i amylopektyny).
• Amyloza działa jako magazyn energii i źródło energii w organizmach. Enzym amylaza może pomóc w procesach pozyskiwania energii z amylozy.
