Koreański vs japoński
Korea i Japonia są sąsiadami na Morzu Japońskim, a Korea również znajdowała się pod panowaniem Japonii przez pewien czas na początku XX wieku. Po II wojnie światowej Korea została podzielona na Koreę Północną i Południową, kiedy Japonia poddała się. Koreański i japoński to terminy odnoszące się zarówno do ludzi, jak i do języków używanych odpowiednio przez ludność lub obywateli Korei i Japonii. Ale tutaj omówimy tylko języki.
Obie Korei używają tego samego języka koreańskiego, który wielu uważa za bardzo podobny do języka japońskiego. Są ludzie, którzy mówią, że nauka koreańskiego jest łatwym zadaniem dla japońskiego ucznia i odwrotnie. Ostatnie odkrycia sugerują, że język japoński można przypisać do Półwyspu Koreańskiego. Jednak pomimo podobieństw istnieją różnice między językami japońskim i koreańskim, które zostaną podkreślone w tym artykule.
Istnieje wiele różnic między językami japońskim i koreańskim, ale najważniejszą z nich jest użycie systemów językowych. Podczas gdy Japończycy używają trzech różnych systemów pisma zwanych Hiragana, Katakana i Kanji, Koreańczycy używają jednego systemu okablowania zwanego Hangul, który został opracowany na polecenie cesarza Sejonga w XV wieku. Jednak zanim powstał Hangul, Koreańczycy używali chińskich znaków. Znaki używane w języku japońskim zostały wprowadzone do japońskiego przez chiński.
Chociaż nie ma luki między słowami w języku japońskim, co utrudnia uczniu się zorientowanie się, gdzie kończy się słowo, a zaczyna inne, Koreańczycy umieszczają lukę między słowami, tak jak w języku angielskim, aby ułatwić uczniom naukę języka. Podczas gdy zarówno język japoński, jak i koreański używają chińskich znaków, a nauka japońskiego jest niemożliwa bez nauki kanji, można czytać książki w języku koreańskim bez nauki hanja (chińskie znaki są tak nazywane w Korei).
Jedyną cechą języka koreańskiego, która utrudnia naukę, jest praktyka posiadania 2-3 dźwięków dla większości spółgłosek, co bardzo utrudnia uczniom ich zapamiętanie. Wyobraź sobie, że K ma różne dźwięki w różnych słowach. Na szczęście po angielsku tak nie jest. Podczas gdy japoński ma 5 samogłosek, język koreański ma ponad 18 samogłosek, z których wiele brzmi tak samo, co utrudnia uczniom opanowanie tego języka. Zasady gramatyki w języku koreańskim są złożone, a w języku japońskim proste.
Koreański vs japoński
• Alfabet koreański powstał dość późno w XV wieku i nazywa się go Hangul. Wcześniej Koreańczycy używali chińskich znaków.
• W Japonii są używane trzy systemy pisma, z których jeden jest w języku koreańskim.
• Nie ma spacji między wyrazami w języku japońskim, natomiast słowa są oddzielone standardową spacją, jak w języku angielskim w języku koreańskim.
• W języku koreańskim jest więcej samogłosek niż japońskich.
• Koreańskie spółgłoski mają kilka dźwięków, przez co ti jest trudnych do zrozumienia dla obcokrajowców.
• Koreańskiego można się nauczyć bez Hanja (chińskie znaki), natomiast japońskiego nie można nauczyć się bez kanji (chińskie znaki).