Funkcjonalizm a behawioryzm
Funkcjonalizm i behawioryzm to dwie szkoły myślenia w psychologii, między którymi można zidentyfikować pewne różnice. Funkcjonalizm można uznać za jedną z wcześniejszych szkół myślenia. Funkcjonaliści podkreślali, że psychologia powinna skupiać się na funkcjonowaniu ludzkiego umysłu. Behawioryści twierdzili jednak, że była to raczej daremna próba i zwracali uwagę na konieczność studiowania ludzkich zachowań w celu zrozumienia ludzkiego umysłu. To jest kluczowa różnica między dwiema szkołami myślenia. W tym artykule przyjrzyjmy się różnicom między tymi dwiema szkołami, uzyskując kompleksowe zrozumienie każdej ze szkół.
Co to jest funkcjonalizm?
Pionierami funkcjonalizmu byli William James, John Dewey, Harvey Carr i John Angell. Funkcjonalizm jako szkoła myślenia skupiał się głównie na funkcjonowaniu procesów psychicznych człowieka. Stąd przedmiotem zainteresowania funkcjonalizmu były takie obszary jak świadomość, percepcja, pamięć ludzka, uczucia itp. Funkcjonaliści twierdzili, że można oceniać aktywność umysłową. Uważali, że pozwoli im to ocenić, jak umysł (procesy umysłowe) funkcjonuje, umożliwiając jednostce przystosowanie się do określonego środowiska. Funkcjonaliści uważali introspekcję za możliwą metodę zrozumienia złożonych procesów umysłowych.
William James
Co to jest behawioryzm?
Behawioryzm to także szkoła myślenia w psychologii, której pionierami byli John B. Watson, Ivan Pavlov i BF Skinner w 1920 roku. W przeciwieństwie do funkcjonalizmu, behawioryzm pojawił się w celu podkreślenia znaczenia zewnętrznych zachowań ludzi. Uważali, że badanie ludzkiego umysłu jest daremne, ponieważ nie można go zaobserwować. Następnie wskazali, że zachowanie jest odpowiedzią na bodźce zewnętrzne. Behawioryzm jako szkoła myślenia ma kilka kluczowych założeń. Są to determinizm, eksperymentalizm, optymizm, antymentalizm i idea wychowania przeciwko naturze.
Ponieważ behawioryzm wykazuje wyraźne oderwanie się od czynników nieobserwowalnych, behawioryści polegali w dużej mierze na empiryzmie i eksperymentowaniu. Miało to na celu podkreślenie, że psychologia była bardziej badaniem ludzkiego zachowania jako metoda pojmowania istoty ludzkiej. W tym celu behawioryści wykorzystali warunki laboratoryjne i różne zwierzęta do eksperymentów. Powszechnie używanymi stworzeniami laboratoryjnymi były psy, gołębie, szczury itp. Wkład behawiorystów dla ucznia psychologii jest ogromny. Behawioryści, tacy jak Ivan Pavlov, B. F Skinner, Albert Bandura to jedne z wybitnych postaci w behawioryzmie. Ich teorie warunkowania klasycznego, warunkowania instrumentalnego, teorii uczenia się społecznego dostarczyły wglądu nie tylko psychologii jako dyscyplinie akademickiej, ale także psychologii poradnictwa,pozwalające na wykorzystanie wiedzy teoretycznej do celów praktycznych podczas udzielania pomocy klientom.
John B. Watson
Jaka jest różnica między funkcjonalizmem a behawioryzmem?
• Definicje funkcjonalizmu i behawioryzmu:
• Funkcjonalizm, jako szkoła myślenia, skupiony głównie na funkcjonowaniu procesów psychicznych człowieka.
• Behawioryzm jako szkoła myślenia podkreśla wagę zewnętrznych zachowań ludzi.
• Historia:
• Funkcjonalizm można postrzegać jako wcześniejszą szkołę myślenia, w przeciwieństwie do behawioryzmu.
• Umysł a zachowanie:
• Funkcjonaliści kładli nacisk na procesy umysłowe.
• Behawioryści kładli nacisk na ludzkie zachowanie.
• Różne punkty widzenia:
• Funkcjonaliści uważali, że umysł i procesy umysłowe są niezwykle istotne w wywieraniu wpływu na ludzkie zachowanie.
• Behawioryści odrzucili ten pomysł funkcjonalistów. Uważali zachowanie za wyuczoną reakcję na bodźce zewnętrzne.
• Introspekcja:
• Behawioryści odrzucili introspekcję funkcjonalistów i stwierdzili, że cierpią z powodu braku obiektywizmu i empiryzmu.
Zdjęcia dzięki uprzejmości: William James i John B. Watson via Wikicommons (domena publiczna)
