Koszt alternatywny a koszt krańcowy
Pojęcia kosztu alternatywnego i kosztu krańcowego są ważne w przypadku branż, w których wytwarzane są towary. Choć nie są ze sobą bezpośrednio powiązane, odgrywają ważną rolę w decydowaniu o zwiększeniu produkcji w najbardziej opłacalny sposób. W tym artykule przyjrzymy się bliżej dwóm koncepcjom i sprawdzimy, czy istnieją między nimi jakiekolwiek różnice.
Co to jest koszt alternatywny?
Koszt alternatywny odnosi się do poświęcenia najwyższej wartości produktu, który firma musi wykonać, aby wyprodukować inny przedmiot. Innymi słowy, odnosi się do korzyści, z której trzeba zrezygnować, podejmując alternatywne działanie. Jeśli chodzi o inwestycje, to różnica zwrotu między wybranym sposobem inwestowania a innym została zignorowana lub pominięta. Jeśli miałeś możliwość zainwestowania w akcje, które dają 10% rocznie, ale wybrałeś inną akcję, która przyniosła tylko 6%, mówi się, że koszt alternatywny jest różnicą, która w tym przypadku wynosi 4%.
W prawdziwym życiu często stajemy przed kilkoma możliwościami i wybieramy taką, która jest dla nas lepsza. Robiąc to, musimy zrezygnować z innych alternatyw, które sumują się jako koszt alternatywny. Jeśli menedżer zapisuje się na studia MBA, ponieważ nie jest zadowolony z obecnego wynagrodzenia, ponieważ spodziewa się lepszej pensji po uzyskaniu tytułu MBA, ponosi koszt alternatywny, czyli sumę jego rocznego wynagrodzenia i rocznej opłaty w wysokości szkoła biznesu. Jednak w prawdziwych sytuacjach nie jest tak łatwo i łatwo obliczyć koszt alternatywny, jaki ponosi jedna osoba, decydując się na rezygnację z innej.
Co to jest koszt krańcowy?
Koszt krańcowy to koncepcja, która ma zastosowanie w jednostkach produkcyjnych i odnosi się do zmiany całkowitego kosztu w przypadku wyprodukowania dodatkowej sztuki w cyklu operacyjnym. W związku z tym jest przedstawiany jako koszt potrzebny do wyprodukowania dodatkowej jednostki.
Załóżmy, że w małej fabryce produkuje się 100 sztuk w ciągu dnia, a właściciel decyduje się wyprodukować jeszcze jedną jednostkę, wtedy nie tylko potrzebuje dodatkowego surowca, ale także musi zapłacić nadgodziny za swoją wykwalifikowaną siłę roboczą, która będzie mu ciążyła wcześniej postanawia zwiększyć produkcję. W przypadku fabryki działającej na najwyższych obrotach koszt krańcowy może być wysoki. Jednak ogólnie rzecz biorąc, ponieważ można kupować hurtowo surowiec, dzięki czemu są tańsze, bardziej ogólnie produkcja powoduje spadek kosztów krańcowych.
Koszt krańcowy różni się znacznie w zależności od branży, a także od jednego produktu do drugiego. Niektórzy ekonomiści wolą nazywać koszt krańcowy kosztem alternatywnym związanym z produkcją dodatkowej jednostki. Jeśli zyski są wyższe niż koszt poniesiony na wyprodukowanie dodatkowej jednostki, właściciel może pozwolić sobie na wyprodukowanie tej dodatkowej jednostki. Jeśli jednak koszt alternatywny jest wyższy niż zyski, które ostatecznie zostaną osiągnięte, właściciel fabryki decyduje się nie kupować dodatkowej jednostki.
W skrócie:
Koszt alternatywny i koszt krańcowy
• Koszt alternatywny jest opisywany jako poświęcenie najwyższej wartości dobra, z którego trzeba zrezygnować, aby uzyskać inny, podczas gdy koszt krańcowy to koszt poniesiony na wyprodukowanie dodatkowej jednostki w fabryce.
• Są tacy, którzy utożsamiają koszt krańcowy z kosztem alternatywnym.
