Ramajana vs Ramcharitmanas
Ramajana i Ramcharitmanas to dwie różne wersje historii Ramy napisanej odpowiednio w sanskrycie i awadhi. Istnieją między nimi różnice, jeśli chodzi o styl użytej poezji, sposób kompozycji, znaczenie religijne i tym podobne.
Ramajana została napisana przez mędrca Valmiki. Jest uważany za Adi Kavya lub pierwszą książkę poezji ozdobnej. Ramcharitamanas jest oparty na oryginalnym dziele Valmiki. Został napisany przez wielkiego poetę Awadhi, Goswami Tulsi Das. Żył w XV wieku naszej ery.
Należy zauważyć, że Tulsidas porównał Siedem Kand lub rozdziały do siedmiu stopni prowadzących do jeziora Manasa. Powszechnie uważa się, że kąpiel w Manasarovar w pobliżu góry Kailash przynosi czystość umysłowi i ciału poprzez usuwanie wszelkiego rodzaju nieczystości.
Nie jest przesadą stwierdzenie, że Ramacharitmanas jest uważany przez zachodnich uczonych za Biblię Północnych Indii. Wynika to z faktu, że praca jest obciążona myślami duchowymi i religijnymi. Ojciec Indii, Mahatma Gandhi, często uważał Tulsidas Ramayanę za bardziej duchowego niż Valmiki Ramayana.
Valmiki Ramayana jest rzeczywiście oryginalną wersją historii Ramy, na podstawie której napisano kilka innych wersji w różnych językach indyjskich, takich jak tamilski, telugu, kannada i malajalam. Valmiki napisał Ramajanę w 7 kandamach, czyli rozdziałach zwanych Balakandam, Ayodhyakandam, Aranyakandam, Kishkindakandam, Sundarakandam, Yuddhakandam i Uttarakandam.
Tulsidas napisał również dzieło w siedmiu Kandach i są one nazywane Bala Kand, Ayodhya Kand, Aranya Kand, Kishkindakand, Sundar Kand, Lanka Kand i Uttar Kand. Jest to jedna z głównych różnic między Valmiki Ramayana i Ramacharitmanami. Tulsidas nie napisał szóstego rozdziału pod tytułem Yuddh Kand, ale zamiast tego zatytułował go jako Lanka Kand.
Podczas gdy praca Ramchaitmanasa obfituje w miernik Chaupai, praca Ramajany obfituje w miernik Anushtubh. Czasami miernik Doha jest również używany przez Tulsidasa. Uważa się, że Tulsidas nagle zakończył pracę Ramcharitmanasa bez wchodzenia w szczegóły wydarzeń w Uttarakandam, jak wyjaśnił Valmiki.
Historia w Ramcharitmanas kończy się, gdy Sita prosi Matkę Ziemię, aby ją przyjęła, a Rama porzuca swoją ludzką postać i udaje się do niebiańskiego świata. Z drugiej strony Ramajana Valmikiego szczegółowo opisuje wysłanie Sitę do lasu przez Ramę, narodziny lawy i Kusha i tym podobne. To kolejna ważna różnica między tymi dwiema wersjami.
Mówi się, że Ramajana zainspirował kilku poetów sanskryckich z przeszłości, w tym dramaturgów, takich jak Bhasa, Bhavabhuti i innych. Wielu dramaturgów sanskryckich napisało kilka sztuk na podstawie historii Ramy. Pewne zmiany zostały oczywiście wprowadzone w fabule odbiegając od wersji oryginalnej. Prawdą jest, że zarówno Ramajana, jak i Ramcharitmanas nabrały wielkiego znaczenia w życiu Hindusów we wszystkich częściach świata.
