Gap Junction vs Tight Junction
Połączenia komórkowe to wyspecjalizowane miejsca w błonie komórkowej o określonych funkcjach, występujące w organizmach wielokomórkowych. Istnieją trzy typy połączeń komórek; mianowicie, połączenia ciasne, połączenia szczelinowe i połączenia przylegające (kotwiczące). Połączenia te są ważne dla utrzymania komunikacji między komórkami, ułatwiają transport molekularny między komórkami, tworzą nieprzepuszczalne granice w celu zapobieżenia dyfuzji i utrzymują komórki razem, wiążąc je ciasno itp.
Ciasne skrzyżowania
Ścisłe połączenia charakteryzują się fuzją sąsiednich błon komórkowych i występują tylko w tkance nabłonkowej. Ścisłe połączenia pełnią kilka funkcji, w tym uszczelniają przestrzeń międzykomórkową w warstwach komórek nabłonka i śródbłonka oraz zapobiegają swobodnemu przepływowi parakomórkowemu substancji. Ponadto, te połączenia określają polarność komórek nabłonka, tworząc granicę między domeną wierzchołkową błony komórkowej a domeną podstawno-boczną i zapobiegając dyfuzji białka i lipidów między komórkami. Przepuszczalność ciasnych połączeń zależy od ładunku i kształtu cząsteczki. Ponadto, w zależności od lokalizacji ścisłego połączenia, zmienia się przepuszczalność jonów i rozpuszczalnych w wodzie cząsteczek o niskiej masie cząsteczkowej. Właściwość barierowa ciasnego połączenia jest określona przez liczbę równoległych ciasnych pasm połączenia. Nici powstają głównie w wyniku agregacji klaudyny i okludowania białek oraz powiązanych białek zonula.
Przerwy na skrzyżowaniach
Połączenia szczelinowe są zasadniczo odpowiedzialne za zapewnienie komunikacji między komórką poprzez transport jonów i małych cząsteczek do około 1 kDa. Umożliwiają także chemiczne i elektryczne sprzężenie sąsiadujących komórek, które są potrzebne do działania komórek serca i mięśni gładkich oraz do regularnej embriogenezy. Szczelina w mięśniach gładkich nazywana jest nexusem, podczas gdy w mięśniu sercowym przyczynia się do utworzenia części interkalowanego dysku. Połączenia szczelinowe są tworzone przez integralne białka błonowe zwane koneksynami. Sześć koneksynów zbiera się, tworząc strukturę zwaną connexon. Te koneksony są wyrównane z sąsiednimi koneksonami sąsiednich błon komórkowych, tworząc hydrofilowe kanały.
Jaka jest różnica między połączeniami szczelinowymi i ciasnymi?
• W przeciwieństwie do połączeń szczelinowych, połączenia ścisłe występują tylko w komórkach nabłonka. W dystrybucji rozpowszechnione są węzły szczelinowe.
• Ciasne połączenia tworzą bariery i zapobiegają lub ograniczają transport substancji w przestrzeni międzykomórkowej między komórkami, podczas gdy połączenia szczelinowe tworzą przejścia, które umożliwiają przechodzenie cząsteczek między komórkami.
• Na połączeniach szczelinowych między sąsiednimi komórkami jest około 2 nm przerwy. W ciasnych połączeniach nie ma przerwy między sąsiednimi komórkami.
• W przeciwieństwie do połączeń typu gap, połączenia ścisłe regulują polarność komórek poprzez kompleksy białkowe (kompleksy CRB3 i Par3).
• Ciasne złącza są widoczne pod mikroskopem elektronowym jako ciągłe, zespalające pasma cząstek, tworzące pasma lub złożoną sieć, podczas gdy złącza szczelinowe są widoczne jako zagregowane cząstki zorganizowane w plamki lub duże obszary.
• Połączenia szczelinowe składają się z białek koneksyny, podczas gdy połączenia ścisłe składają się z agregacji klaudyny i białek okluzyjnych oraz powiązanych białek zonula.
