Nadwzroczność vs krótkowzroczność
Ludzie mają wiele wad wzroku. Chociaż wydaje się, że noszenie okularów jest rozwiązaniem każdej wady, nie wszystkie wady można pokonać, używając tego samego typu okularów. Przyczyny należy właściwie obserwować i odpowiednio się nimi zająć. Spośród wszystkich wad wzroku, nadwzroczność (lub dalekowzroczność) i krótkowzroczność (lub krótkowzroczność) to dwa bardzo powszechne problemy. Ich różnice są bardzo wyraźne, jak sugerują ich nazwy.
Nadwzroczność (dalekowzroczność)
Dalekowzroczność znana również pod nazwami dalekowzroczność lub nadwzroczność to stan, w którym obiekty z bliskiej odległości nie mogą być odpowiednio zogniskowane. Osoby z dalekowzrocznością mają problemy z dostosowaniem mocy optycznej, aby skupić się na bliższych obiektach, dlatego doświadczają niewyraźnego widzenia. Inne objawy związane z dalekowzrocznością to bóle oczu, ból oczu podczas czytania, ból głowy itp.
Długowzroczność może być spowodowana urazami, starzeniem się lub genetyką. Fizjologiczne cechy tej wady to krótkie oczy (droga światła do siatkówki) lub płaska rogówka skupiająca obrazy za siatkówką. Rozwiązaniem jest przesunięcie odbicia do przodu i do siatkówki. Aby to zrobić, osoby dalekowzroczne powinny nosić wypukłe soczewki. Chirurgia refrakcyjna może również pomóc w rozwiązaniu problemu. Istnieje wiele odmian podrzędnych dalekowzroczności, takich jak zwykła nadwzroczność, funkcjonalna nadwzroczność lub patologiczna nadwzroczność. Długowzroczność nie jest powszechna wśród dzieci, ponieważ mają elastyczne soczewki. Wpływ zwiększa się wraz z wiekiem; częstym znakiem jest trzymanie gazety daleko podczas czytania.
Krótkowzroczność (krótkowzroczność)
Krótkowzroczność jest znana jako krótkowzroczność lub krótkowzroczność. Jest to wada, w której widzenie jest słabe podczas obserwacji obiektów na odległość. Osoby z krótkowzrocznością również doświadczają niewyraźnego widzenia, gdy patrzą na odległy obiekt. Dzieje się tak również z powodu różnych efektów genetycznych. Wiele odmian podrzędnych występuje w krótkowzroczności. Są one klasyfikowane według przyczyny, wyglądu klinicznego i stopnia nasilenia. Niektóre z nich to krótkowzroczność osiowa, krótkowzroczność refrakcyjna, krótkowzroczność prosta, krótkowzroczność nocna, krótkowzroczność indukowana, krótkowzroczność niska, krótkowzroczność wysoka itp.
Fizjologicznymi cechami wady są długie oczy (długość osiowa) lub duża krzywizna rogówki. Powoduje to, że odbicie pada nie na siatkówkę, ale skupia się, zanim dotrze do siatkówki. Rozwiązaniem jest przesunięcie odbicia za i do siatkówki. Aby to zrobić, osoby krótkowzroczne powinny nosić soczewki wklęsłe lub wykonywać operacje refrakcji.
Nadwzroczność vs krótkowzroczność
• nadwzroczność lub dalekowzroczność występuje, gdy widzenie na krótką odległość jest słabe, a krótkowzroczność lub krótkowzroczność występuje, gdy widzenie na odległość jest słabe.
• W przypadku dalekowzroczności odbicia obiektów skupiają się za siatkówką, aw krótkowzroczności odbicia obiektów skupiają się przed siatkówką.
• Aby przezwyciężyć dalekowzroczność, odbicia należy przesunąć do przodu, aby skupić się na siatkówce; dlatego używa się okularów wypukłych i aby przezwyciężyć krótkowzroczność, odbicia należy odsunąć do tyłu, aby skupić się na siatkówce; dlatego stosuje się szkła wklęsłe.
• Osoba dalekowzroczna dobrze czyta mapę oka Snellena dla długich odległości, ale ma trudności z odczytaniem mapy oka Jaegera na krótkim dystansie, ale osoba krótkowzroczna dobrze czyta mapę Jaegera, ale nie wykres oka Snellena.
