Aglutynacja a koagulacja
Aglutynacja i koagulacja to dwa bardzo techniczne terminy, które rzadko pojawiają się, jeśli nie jesteś lekarzem. Te dwa terminy odnoszą się do dwóch różnych zjawisk; jednakże aglutynacja stanowi tylko niewielką część kaskady krzepnięcia.
Aglutynacja
Aglutynacja to proces zlepiania się cząstek. Istnieje wiele przykładów aglutynacji. Hemaglutynacja to połączenie czerwonych krwinek. Leukoaglutynacja to zlepianie się białych krwinek. Antygeny bakteryjne aglutynują z przeciwciałami, co ułatwia diagnozę. Grupa krwi to kolejny typowy przykład, w którym aglutynacja służy do postawienia diagnozy. Te cząstki łączą się i tworzą zlepki.
Komórki mają na swoich powierzchniach receptory. Te receptory wiążą się z selektywnymi cząsteczkami poza komórkami. Grupa krwi jest dobrym przykładem, który można wykorzystać do prostego wyjaśnienia. Istnieją cztery główne grupy krwi. Są to A, B, AB i O. A, B i AB odnoszą się do obecności specyficznych antygenów (antygen A, antygen B) na powierzchni krwinek czerwonych. O oznacza, że na powierzchni krwinek czerwonych nie ma antygenu A ani B. Jeśli antygen znajduje się na powierzchni krwinek czerwonych, w osoczu nie ma przeciwciała anty-A. Grupa krwi B ma przeciwciała anty-A w osoczu. Grupa krwi AB też nie ma. Grupa krwi O ma zarówno przeciwciała A, jak i B. Antygen wiąże się z przeciwciałem A. Kiedy krew B jest mieszana z krwią A, z powodu obecności przeciwciał anty-A w osoczu, krwinki czerwone wiążą się z tymi przeciwciałami. Więcej niż jedna krwinka czerwona wiąże się z jednym przeciwciałem, więc występuje usieciowanie;to jest podstawa zbierania się czerwonych krwinek. To jest podstawa zlepiania.
Koagulacja
Koagulacja to proces krzepnięcia krwi. Krzepnięcie ma trzy główne etapy. Są to tworzenie czopów płytek krwi, wewnętrzne lub zewnętrzne szlaki i wspólny szlak. Uraz płytek krwi i komórek śródbłonka wyściełających naczynia krwionośne uwalnia substancje chemiczne, które aktywują i agregują płytki krwi. Uraz komórek najpierw uwalnia histaminę. Następnie do gry wchodzą inne mediatory zapalne, takie jak serotonina, główne białka podstawowe, prostaglandyna, prostacyklina, leukotrieny i czynnik płytkowy. Dzięki tym substancjom chemicznym dochodzi do aglutynacji płytek krwi. Końcowym rezultatem jest tworzenie się czopa płytkowego.
Ekspozycja na reaktywny materiał macierzy zewnątrzkomórkowej wyzwala dwie reakcje łańcuchowe, a mianowicie szlaki zewnątrzpochodną i wewnętrzną. Te dwa szlaki kończą się aktywacją czynnika X. Aktywacja czynnika X jest początkowym etapem wspólnego szlaku. Wspólna ścieżka prowadzi do powstania siatki fibrynowej, na której uwięzione są komórki krwi i tworzy się ostateczny skrzep.
Niektóre choroby wpływają na krzepnięcie. Hemofilia to stan, w którym brak czynników krzepnięcia prowadzi do słabego krzepnięcia i nadmiernego krwawienia. Nieprawidłowe krzepnięcie i niewłaściwe krzepnięcie prowadzą do wyniszczających warunków, takich jak udary i zawał mięśnia sercowego.
Jaka jest różnica między aglutynacją a koagulacją?
• Aglutynacja oznacza łączenie się cząstek, podczas gdy koagulacja oznacza tworzenie ostatecznego skrzepu krwi.
• Wiele cząstek może aglutynować, podczas gdy tylko krew może koagulować.
• Aglutynacja jest wynikiem reakcji antygen-przeciwciało, podczas gdy krzepnięcie jest wynikiem aktywacji wielu czynników osoczowych.
