Piaget vs Wygotski
W tym artykule podjęto próbę zrozumienia dwóch teorii Jeana Piageta i Lwa Wygotskiego, podkreślając podobieństwa i różnice między poglądami Piageta i Wygotskiego. Jean Piaget i Lev Vygotsky to dwaj psychologowie rozwojowi, którzy wnieśli ogromny wkład w dziedzinę psychologii poprzez swoje teorie rozwoju poznawczego dzieci. Piageta można uznać za jeden z wielkich filarów rozwoju poznawczego w psychologii rozwojowej, szczególnie ze względu na jego teorię rozwoju poznawczego, która koncentruje się na przechodzeniu dzieci do różnych etapów, na końcu których osiągają dojrzałość. Wręcz przeciwnie, Wygotski przedstawia swoją społeczno-kulturową teorię rozwoju, w której podkreśla się wpływ, jaki kultura i język mają na rozwój poznawczy dzieci.
Co to jest teoria Piageta?
Zgodnie z teorią rozwoju poznawczego Jeana Piageta, wszyscy ludzie doświadczają interakcji między rozwojem wewnętrznym a doświadczeniem z otaczającym światem, co powoduje zmianę w życiu. Dzieje się to na dwa sposoby, po pierwsze poprzez dodawanie nowych informacji do istniejących idei, znane jako asymilacja i modyfikacja schematów poznawczych (skrótów myślowych) w celu połączenia nowych informacji zwanych akomodacjami. Według Piageta wszystkie dzieci przechodzą cztery etapy rozwoju poznawczego. Oni są, - Etap sensomotoryczny - Etap
przedoperacyjny
- Etap eksploatacji betonu
- Formalny etap operacyjny
Dziecko od urodzenia do około drugiego roku życia znajduje się w fazie czuciowo-ruchowej. Na tym etapie dziecko rozwija zmysły i zdolności motoryczne, które pozwalają mu rozumieć otoczenie. Dowiaduje się również o trwałości przedmiotu, co odnosi się do świadomości, że przedmiot istnieje, nawet jeśli nie można go zobaczyć, usłyszeć ani dotknąć. Pod koniec drugiego roku życia dziecko przechodzi do etapu przedoperacyjnego, który trwa do około siódmego roku życia. Chociaż dziecko nie jest w stanie zaangażować się w operacje umysłowe w kategoriach prawdziwego zrozumienia ilości i związków przyczynowych, szybko angażuje się w przyswajanie nowych słów jako symboli otaczających go rzeczy. Mówi się, że dzieci tego etapu są egocentryczne, co oznacza, że pomimo tego, że potrafi mówić, nie rozumie cudzego punktu widzenia. Gdy dziecko przechodzi do etapu operacyjnego Concrete, który trwa do dwunastu lat, zaczyna rozumieć konkretne relacje, takie jak prosta matematyka i ilość. Na tym etapie rozwój poznawczy dziecka jest bardzo rozwinięty. Wreszcie, gdy dziecko osiąga formalną fazę operacyjną, jest bardzo dojrzałe w tym sensie, jego rozumienie abstrakcyjnych relacji, takich jak wartości, logika, jest bardzo zaawansowane. Jednak Lew Wygotski zaproponował inne podejście do poznawczego rozwoju dzieci poprzez swoją społeczno-kulturową teorię rozwoju.gdy dziecko osiąga formalny etap operacyjny, jest bardzo dojrzałe w tym sensie, jego rozumienie abstrakcyjnych relacji, takich jak wartości, logika, jest bardzo zaawansowane. Jednak Lew Wygotski zaproponował inne podejście do rozwoju poznawczego dzieci poprzez swoją społeczno-kulturową teorię rozwoju.gdy dziecko osiąga formalny etap operacyjny, jest bardzo dojrzałe w tym sensie, jego rozumienie abstrakcyjnych relacji, takich jak wartości, logika, jest bardzo zaawansowane. Jednak Lew Wygotski zaproponował inne podejście do poznawczego rozwoju dzieci poprzez swoją społeczno-kulturową teorię rozwoju.
Co to jest teoria Wygotskiego?
Zgodnie ze społeczno-kulturową teorią rozwoju na rozwój poznawczy dziecka duży wpływ mają interakcje społeczne i otaczająca go kultura. Kiedy dziecko wchodzi w interakcje z innymi, wartości i normy zakorzenione w kulturze są przekazywane dziecku, gdzie wpływają na jego rozwój poznawczy. Stąd zrozumienie rozwoju oznacza zrozumienie kontekstu kulturowego, w którym dziecko rośnie. Wygotski mówi również o koncepcji zwanej rusztowaniem, która odnosi się do dostarczania dziecku wskazówek w celu rozwiązania problemów bez czekania, aż dziecko dotrze do niezbędnego poznawczy etap rozwoju. Uważał, że poprzez interakcję społeczną dziecko ma potencjał nie tylko do rozwiązywania problemów, ale także wykorzystywania różnych strategii na przyszłość.
Wygotski uważał język za ważną część swojej teorii, ponieważ uważał, że język odgrywa szczególną rolę w rozwoju poznawczym. Szczególnie mówił o koncepcji mówienia o sobie. Podczas gdy Piaget uważał, że jest to egocentryczne, Wygotski postrzegał rozmowę wewnętrzną jako narzędzie ukierunkowania, które pomaga myśleć i kieruje działaniami jednostek. Na koniec mówił o strefie bliższego rozwoju. Podczas gdy zarówno Piaget, jak i Wygotski zgodzili się, że istnieją ograniczenia w rozwoju poznawczym dzieci, Wygotski nie ograniczył dziecka do etapów rozwojowych. Zamiast tego stwierdził, że przy niezbędnej pomocy dziecko może wykonywać trudne zadania w strefie bliższego rozwoju.
Jaka jest różnica między teoriami Piageta i Wygotskiego?
Zwracając uwagę na podobieństwa w teoriach Piageta i Wygotskiego, widać, że obaj postrzegają dzieci jako aktywnych uczniów zaangażowanych w konflikt poznawczy, w którym ekspozycja na otaczające środowisko pozwala na zmiany w ich rozumieniu. Obaj uważają, że rozwój ten zmniejsza się wraz z wiekiem. Jednak między nimi są również duże różnice.
• Na przykład, podczas gdy dla Piageta rozwój poprzedza naukę, Wygotski uważa, że jest odwrotnie. Twierdzi, że to społeczne uczenie się poprzedza rozwój. Można to uznać za kluczową różnicę między tymi dwiema teoriami.
• Ponadto, chociaż Piaget przypisuje rozwój poznawczy etapom rozwoju, które wydają się raczej uniwersalne, Wygotski stosuje inne podejście, które nadaje znaczenie kulturze i interakcjom społecznym jako środkom kształtowania rozwoju.
• Kolejna różnica między tymi dwiema teoriami wynika z uwagi poświęconej czynnikom społecznym. Piaget uważa, że uczenie się jest bardziej niezależną eksploracją, podczas gdy Wygotski postrzega je bardziej jako wspólny wysiłek, zwłaszcza w strefie bliższego rozwoju, gdy dziecko jest wspomagane w rozwijaniu jego umiejętności.
Podsumowując, zarówno Piaget, jak i Wygotski są psychologami rozwojowymi, którzy przedstawili teorie rozwoju poznawczego dzieci i młodzieży z perspektywy jednostki jako aktywnego ucznia, który wykorzystuje środowisko do rozwoju poznawczego. Jednak kluczowa różnica polega na tym, że podczas gdy Piaget stosuje uniwersalne etapy rozwoju i raczej niezależne podejście ucznia, Wygotski kładzie nacisk na czynniki społeczne i interakcje społeczne, które wpływają na rozwój. Inną ważną cechą jest to, że Wygotski przywiązuje dużą wagę do atrybutów kulturowych, takich jak język i kultura jako całość, które mają wpływ na rozwój poznawczy jednostek, czego brakuje w teorii Piageta.
