Kluczowa różnica - ALS vs SM (stwardnienie rozsiane)
Kluczową różnicą między ALS i SM jest to, że stwardnienie zanikowe boczne (ALS) jest specyficznym zaburzeniem, które obejmuje zwyrodnienie neuronu ruchowego lub śmierć neuronów ruchowych, podczas gdy stwardnienie rozsiane (SM) jest chorobą demielinizacyjną, w której izolowanie osłon komórek nerwowych w mózgu i rdzeń kręgowy jest uszkodzony.
Co to jest ALS?
Stwardnienie zanikowe boczne (ALS), znane również jako choroba Lou Gehriga i choroba Charcota, jest spowodowane degeneracją neuronów ruchowych. Objawy ALS obejmują sztywność mięśni, drżenie mięśni i postępujący zanik mięśni. Skutkuje to trudnościami w mówieniu, połykaniu i ostatecznie oddychaniu z powodu zaangażowania odpowiednich grup mięśni.
W większości przypadków przyczyna ALS nie jest znana. Mniejszość przypadków jest dziedziczona po rodzicach danej osoby. ALS występuje z powodu śmierci neuronów kontrolujących mięśnie dobrowolne. Rozpoznanie ALS opiera się na oznakach i objawach z innymi badaniami przeprowadzanymi w celu wykluczenia innych potencjalnych przyczyn.
To zaburzenie powoduje zwyrodnienie górnych i dolnych neuronów ruchowych. Objawy i oznaki będą zależeć od miejsc zajęcia neuronów. Jednak funkcja pęcherza i jelit oraz mięśnie odpowiedzialne za ruchy oczu są zachowane aż do późniejszych stadiów choroby.
Funkcje poznawcze są na ogół oszczędzane, chociaż u mniejszości może rozwinąć się demencja. Nerwy czuciowe i autonomiczny układ nerwowy są zwykle niezmienione. Większość pacjentów z ALS umiera z powodu niewydolności oddechowej, zwykle w ciągu trzech do pięciu lat od wystąpienia objawów.
Leczenie ALS ma na celu złagodzenie objawów i wydłużenie oczekiwanej długości życia. Opiekę wspomagającą powinny zapewniać multidyscyplinarne zespoły pracowników służby zdrowia. Leczenie polega głównie na wspomaganiu oddychania i karmienia. Stwierdzono, że riluzol skromnie poprawia przeżycie.
Stephen Hawking, znany fizyk cierpiący na ALS
Co to jest SM (stwardnienie rozsiane)?
Jest to również znane jako stwardnienie rozsiane lub rozsiewające zapalenie mózgu i rdzenia. Demielinizacja włókien nerwowych zaburza zdolność komunikacji dotkniętej chorobą części układu nerwowego, powodując szeroki zakres objawów podmiotowych i przedmiotowych, w tym problemy fizyczne, psychiczne, a czasem psychiatryczne. Objawy przedmiotowe i podmiotowe SM obejmują utratę lub zmiany czucia, takie jak mrowienie, mrowienie lub drętwienie, osłabienie mięśni, skurcze mięśni, trudności z koordynacją i równowagą (ataksja); problemy z mową lub połykaniem, problemy ze wzrokiem itp. SM ma kilka postaci, z nowymi objawami występującymi w pojedynczych epizodach (postacie nawrotowe) lub narastającymi w czasie (postacie postępujące). Istnieje kilka form opartych na schemacie progresji.
- Nawracająco-remisyjna
- Wtórne progresywne (SPMS)
- Pierwotna progresywna (PPMS)
- Postępujący nawrót choroby.
Uważa się, że podstawowym mechanizmem jest zniszczenie układu odpornościowego lub uszkodzenie komórek wytwarzających mielinę. genetyka i czynniki środowiskowe (np. infekcje) również mogą wpływać na tę chorobę. Oczekiwana długość życia pacjenta, u którego zdiagnozowano SM, jest średnio o 5 do 10 lat krótsza niż osoby zdrowej.
Stwardnienie rozsiane jest zwykle diagnozowane na podstawie objawów klinicznych, w połączeniu z obrazowaniem medycznym i badaniami laboratoryjnymi, takimi jak analiza płynu mózgowo-rdzeniowego i potencjały wywołane mózgu.
Leczenie SM zależy od schematu zaangażowania, a zasadą leczenia jest immunomodulacja, ponieważ jest to głównie choroba o podłożu immunologicznym. W przypadku napadów objawowych akceptowaną terapią jest podawanie dużych dawek kortykosteroidów dożylnych, takich jak metyloprednizolon. Niektóre inne zatwierdzone terapie obejmują interferon beta-1a, interferon beta-1b, octan glatirameru, mitoksantron itp.
Jaka jest różnica między ALS a MS?
Definicja ALS i MS
ALS: nieuleczalna choroba o nieznanej przyczynie, w której postępująca degeneracja neuronów ruchowych w pniu mózgu i rdzeniu kręgowym prowadzi do atrofii i ostatecznie do całkowitego paraliżu mięśni ochotniczych.
MS: Przewlekła choroba autoimmunologiczna ośrodkowego układu nerwowego, w której następuje stopniowe niszczenie mieliny w plamach w całym mózgu lub rdzeniu kręgowym lub w obu tych obszarach, zakłócając ścieżki nerwowe i powodując osłabienie mięśni, utratę koordynacji oraz zaburzenia mowy i widzenia.
Charakterystyka ALS i SM
Patologia
ALS: ALS jest głównie zaburzeniem neurodegeneracyjnym.
MS: SM to zaburzenie demielinizacyjne.
Przyczyna
ALS: W ALS genetyka odgrywa rolę, a większość przypadków jest nieznana.
MS: W SM uszkodzenie pośredniczone przez układ odpornościowy jest dobrze znane.
Grupa wiekowa
ALS: ALS zwykle dotyka osoby starsze.
MS: W przypadku stwardnienia rozsianego nie ma specyfikacji wiekowej i występuje również w populacji młodych i w średnim wieku.
Zaangażowanie neuronów
ALS: ALS w szczególności wpływa na układ ruchowy.
MS: SM może wpływać na prawie każdą część układu nerwowego.
Objawy
ALS: ALS objawia się objawami motorycznymi.
MS: SM może objawiać się objawem neurologicznym.
Postęp
ALS: ALS jest zawsze chorobą postępującą.
MS: SM może mieć charakter postępujący, nawracający lub mieszany.
Diagnoza
ALS: Diagnoza ALS opiera się na klinicznych oznakach i objawach.
MS: Diagnoza SM opiera się na badaniach klinicznych i ważnych badaniach.
Zasada leczenia
ALS: Leczenie ALS jest głównie wspomagające.
MS: Leczenie SM opiera się na modulacji immunologicznej.
Rokowanie
ALS: W ALS oczekiwana długość życia wynosi maksymalnie 5 lat.
MS: W SM oczekiwana długość życia wynosi zwykle ponad 5 lat.
Zdjęcie dzięki uprzejmości: „Objawy stwardnienia rozsianego” Mikael Häggström - Wszystkie użyte obrazy są w domenie publicznej. (Domena publiczna) za pośrednictwem Commons „Stephen hawking 2008 nasa” autorstwa NASA / Paul Alers - https://www.nasa.gov/50th/NASA_lecture_series/hawking.html. Licencjonowane w ramach (Domena publiczna) za pośrednictwem Commons
