Kluczowa różnica między ochroną in-situ a ex-situ polega na tym, że ochrona in-situ jest metodą ochrony, która obejmuje ochronę gatunków w ich zwykłych siedliskach, podczas gdy ochrona ex-situ to metody ochrony, które obejmują ochronę gatunków poza naturalne środowisko.
Ochrona różnorodności biologicznej i zasobów genetycznych jest ważnym zjawiskiem. Głównie ochrona bioróżnorodności i zasobów genetycznych ma dwie strategie. Można to zrobić, utrzymując je w ich naturalnym środowisku lub zabierając je poza ich naturalne środowisko i chroniąc w innych miejscach. W ochronie in-situ ochrona gatunków ma miejsce, gdy znajdują się one w ich zwykłych lub naturalnych siedliskach. W ochronie ex-situ ochrona gatunków odbywa się w innym miejscu poza siedliskiem naturalnym. Stąd te dwie metody różnią się od siebie na wiele sposobów. Jednak obie metody mają zasadnicze znaczenie dla ochrony zagrożonych lub zagrożonych gatunków zwierząt i roślin.