Kluczową różnicą między disodowym EDTA i tetrasodowym EDTA jest to, że disodowe EDTA ma pH niższe niż 7, podczas gdy tetrasodowe EDTA ma pH większe niż 7.
EDTA jest środkiem chelatującym. Dlatego może wiązać się z jonami metali, takimi jak wapń i magnez. EDTA oznacza kwas etylenodiaminotetraoctowy. Powoduje sekwestrację jonów metali. W związku z tym EDTA wiąże się z jonami metali i tworzy stabilny kompleks metalu EDTA. Ponadto istnieją dwie formy EDTA, mianowicie EDTA disodowe i EDTA tetrasodowe. Oba rodzaje to sole sodowe EDTA. Disodium EDTA zawiera 2 kationy sodu, podczas gdy tetrasodium EDTA zawiera 4 kationy sodu na cząsteczkę.
