Zwolnienie dobrowolne a przymusowe
Dobrowolne odejście i przymusowe zwolnienie to terminy, które słyszymy, gdy firma przechodzi transformację i decyduje się na redukcję siły roboczej. W dzisiejszym scenariuszu gospodarczym, w którym bezrobocie rośnie, zwolnienia to przerażające słowo, które wywołuje u pracowników dreszcze. Zwolnienie jest normalną praktyką, gdy pracodawca zamyka działalność lub gdy czuje, że nie ma potrzeby uwzględniania liczby pracowników, których zatrudnia. Jeśli jednak pracodawca zwolni cię i zatrudni zastępcę, nie nazywa się to zwolnieniem. Zwolnienia dobrowolne i przymusowe to dwa rodzaje zwolnień. Ludzie są często myleni z różnicami między nimi. Zwolnienie, dobrowolne lub przymusowe, pociąga za sobą wypłatę dla zwolnionych bez własnej winy. Jest to znane jako rekompensata za zwolnienie.
Odejście dobrowolne ma miejsce, gdy pracodawca deklaruje zachętę finansową tym, którzy odchodzą z własnej woli, chcąc zmniejszyć zatrudnienie. Osoby, które zdecydują się na dobrowolne zwolnienie, otrzymują odszkodowanie. Firmy robią to w najmniej bolesny sposób, ponieważ umożliwia to tym, którzy chcą odejść bez nacisków, a decyzja o dobrowolnym odejściu to decyzja pracowników.
Z kolei zwolnienie przymusowe odnosi się do sytuacji, w której kierownictwo wybiera pracowników do zwolnienia, a pracownicy nie mają wyboru, czy chcą to przyjąć, czy nie. Jest to bolesna sytuacja dla personelu, ponieważ wiele osób wybranych do zwolnienia nie chce odejść.
W normalnej praktyce, gdy firma chce zmniejszyć wielkość swojej siły roboczej, dobrowolne zwolnienie jest deklarowane wraz z pakietem rekompensat. Jeśli jednak nie ma chętnych na dobrowolne odejście, firma jest zmuszona samodzielnie wybrać pracowników, którzy są objęci obowiązkiem.
streszczenie
• Odejście dobrowolne ma miejsce, gdy firma, chcąc zredukować siłę roboczą, oferuje ją wszystkim pracownikom, a osoby, które chcą odejść, decydują się na to.
• Zwolnienie przymusowe to sytuacja, w której firma samodzielnie decyduje, których pracowników chce odejść.
