Stężenie a rozpuszczalność
Stężenie
Koncentracja jest ważnym i bardzo powszechnym zjawiskiem w chemii. Służy do wskazania ilościowego pomiaru substancji. Jeśli chcesz określić ilość jonów miedzi w roztworze, możesz to podać jako pomiar stężenia. Prawie wszystkie obliczenia chemiczne wykorzystują pomiary stężenia w celu wyciągnięcia wniosków dotyczących mieszaniny. Aby określić stężenie, potrzebujemy mieszanki składników. Aby obliczyć stężenie każdego składnika, należy znać względne ilości rozpuszczone w roztworze.
Istnieje kilka metod pomiaru stężenia. Są to stężenie masowe, stężenie liczbowe, stężenie molowe i stężenie objętościowe. Wszystkie te miary są stosunkami, w których licznik przedstawia ilość substancji rozpuszczonej, a mianownik przedstawia ilość rozpuszczalnika. We wszystkich tych metodach sposób przedstawiania substancji rozpuszczonej jest inny. Jednak mianownikiem jest zawsze objętość rozpuszczalnika. W stężeniu masowym podana jest masa rozpuszczonej substancji rozpuszczonej w jednym litrze rozpuszczalnika. Podobnie, podano stężenie liczbowe, liczbę substancji rozpuszczonych i, w stężeniu molowym, liczbę moli substancji rozpuszczonej. Dalej podana jest objętość stężenia substancji rozpuszczonej. Poza tymi,stężenia można podawać jako ułamki molowe, przy czym liczba moli substancji rozpuszczonej w stosunku do całkowitej ilości substancji w mieszaninie. W ten sam sposób stosunek molowy, udział masowy, stosunek masowy można wykorzystać do wskazania stężenia. Można go również podać jako wartości procentowe. W zależności od potrzeb należy wybrać odpowiednią metodę wskazania stężenia. Jednak konwersja między tymi jednostkami powinna być znana studentom chemii, aby mogli z nimi pracować.
Rozpuszczalność
Rozpuszczalnik jest substancją zdolną do rozpuszczania, dlatego może rozpuszczać inną substancję. Rozpuszczalniki mogą być w stanie ciekłym, gazowym lub stałym. Substancja rozpuszczona to substancja rozpuszczalna w rozpuszczalniku w celu utworzenia roztworu. Substancje rozpuszczone mogą być w fazie ciekłej, gazowej lub stałej. Tak więc rozpuszczalność to zdolność substancji rozpuszczonej do rozpuszczania się w rozpuszczalniku. Stopień rozpuszczalności zależy od różnych czynników, takich jak rodzaj rozpuszczalnika i substancji rozpuszczonej, temperatura, ciśnienie, szybkość mieszania, poziom nasycenia roztworu itp. Substancje rozpuszczają się w sobie tylko wtedy, gdy są do siebie podobne („lubi rozpuszczać lubi”). Na przykład substancje polarne są rozpuszczalne w rozpuszczalnikach polarnych, ale nie w rozpuszczalnikach niepolarnych. Cząsteczki cukru mają między sobą słabe interakcje molekularne. Po rozpuszczeniu w wodzie te interakcje pękną, a cząsteczki zostaną rozdzielone. Zerwania wiązania wymagają energii. Energia ta będzie dostarczana przez tworzenie wiązań wodorowych z cząsteczkami wody. Dzięki temu procesowi cukier jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Podobnie, gdy sól, taka jak chlorek sodu, rozpuszcza się w wodzie, uwalniane są jony sodu i chloru, które wchodzą w interakcję z cząsteczkami wody polarnej. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Gdy substancja zostanie dodana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym. Energia ta będzie dostarczana przez tworzenie wiązań wodorowych z cząsteczkami wody. Dzięki temu procesowi cukier jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Podobnie, gdy sól, taka jak chlorek sodu, rozpuszcza się w wodzie, uwalniane są jony sodu i chlorku, które wchodzą w interakcję z cząsteczkami wody polarnej. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Gdy substancja zostanie dodana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym. Energia ta będzie dostarczana przez tworzenie wiązań wodorowych z cząsteczkami wody. Dzięki temu procesowi cukier jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Podobnie, gdy sól, taka jak chlorek sodu, rozpuszcza się w wodzie, uwalniane są jony sodu i chloru, które wchodzą w interakcję z cząsteczkami wody polarnej. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Kiedy substancja jest dodawana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym.cukier jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Podobnie, gdy sól, taka jak chlorek sodu, rozpuszcza się w wodzie, uwalniane są jony sodu i chloru, które wchodzą w interakcję z cząsteczkami wody polarnej. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Gdy substancja zostanie dodana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym.cukier jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Podobnie, gdy sól, taka jak chlorek sodu, rozpuszcza się w wodzie, uwalniane są jony sodu i chloru, które wchodzą w interakcję z cząsteczkami wody polarnej. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Kiedy substancja jest dodawana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Kiedy substancja jest dodawana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym. Wniosek, jaki możemy wyciągnąć z powyższych dwóch przykładów jest taki, że substancje rozpuszczone dadzą swoje cząstki elementarne po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku. Gdy substancja zostanie dodana po raz pierwszy do rozpuszczalnika, najpierw szybko się rozpuści. Po pewnym czasie ustala się odwracalna reakcja i szybkość rozpuszczania spada. Gdy szybkość rozpuszczania i szybkość wytrącania są równe, mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym.mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym.mówi się, że roztwór jest w równowadze rozpuszczalności. Ten rodzaj roztworu nazywany jest roztworem nasyconym.
Jaka jest różnica między stężeniem a rozpuszczalnością?
• Stężenie podaje ilość substancji w roztworze. Rozpuszczalność to zdolność substancji do rozpuszczenia się w innej substancji.
• Jeśli rozpuszczalność materiału w rozpuszczalniku jest wysoka, jego stężenie w roztworze będzie wysokie. Podobnie, jeśli rozpuszczalność jest niska, stężenie będzie niskie.
