Haber kontra Tener
Haber i Tener to jedna z najbardziej zagmatwanych par czasowników dla wszystkich, którzy próbują nauczyć się hiszpańskiego. Podczas gdy obie formy czasownika wyrażają to samo znaczenie „mieć” lub „posiadać”, uczniowie często pozostają zdezorientowani co do tego, które z nich należy użyć w określonym kontekście. Ten artykuł ma na celu wyjaśnienie tego zamieszania, podkreślając różnicę między dwoma formami czasownika.
Kiedy mówisz o czymś w sensie posiadania tego, tener jest formą czasownika, której należy użyć. Haber jest najczęściej używany w formie czasownika posiłkowego dla rzeczy, które zrobiłeś. Tak więc, jeśli chcesz jasno powiedzieć, że fizycznie coś masz, użyj tenera. Wspólną cechą obu form czasownika jest to, że są nieregularne.
Zarówno haber, jak i tener łączą się z que i kwalifikują się do użycia w zdaniach, w których należy wyrazić konieczność lub obowiązek. To jedna z cech, która dezorientuje uczniów języka hiszpańskiego.
Jaka jest różnica między Haber i Tener?
• Tener i haber to czasowniki, które są bardzo często używane w języku hiszpańskim i oba wydają się wskazywać to samo znaczenie „mieć” lub „posiadać”.
• Ale heber odzwierciedla wydarzenie istnienia jako „zdarzyć się” lub „zaistnieć”; Tener odzwierciedla fizyczne posiadanie jako „wziąć” lub „mieć”.
• Haber jest używany w wielu różnych kontekstach, a Hiszpanie uważają go za czasownik koniugacyjny. Haber jest używany jako siano w czasie teraźniejszym lub habia, podobnie jak w czasie przeszłym w sensie samego istnienia rzeczy lub osoby.
• Tener wyraża opętanie, a także pomaga w wyrażaniu idiomów używanych w różnych emocjach i stanach bytu.
