Kluczowa różnica - nierozłączność w mejozie 1 vs 2
Podział komórek jest istotnym procesem w organizmach wielokomórkowych, jak również w organizmach jednokomórkowych. Istnieją dwa główne procesy podziału komórek, znane jako mitoza i mejoza. Genetycznie identyczne komórki diploidalne są wytwarzane przez mitozę, a gamety (haploidalne) z pół-chromosomami są wytwarzane przez mejozę. Podczas procesów podziału komórek homologiczne chromosomy i siostrzane chromatydy są bezbłędnie rozdzielane, aby wytworzyć komórki potomne z taką samą liczbą chromosomów lub połową liczby chromosomów. Nazywa się to dysjunkcją chromosomów. Chociaż podział komórek jest prawie idealnym procesem, podczas dysjunkcji chromosomów mogą wystąpić błędy przy bardzo małej liczbie błędów. Te błędy są znane jako błędy nierozłączne. Nierozłączność to niezdolność lub niewydolność chromosomów homologicznych lub chromatyd siostrzanych do prawidłowego rozdzielenia się podczas podziału komórki w mitozie i mejozie. Nondisjunction może wystąpić podczas mejozy I i mejozy II, powodując nieprawidłową liczbę chromosomów w gametach. Kluczowa różnica między nierozdzieleniem w mejozie 1 i 2 polega na tym, że podczas mejozy 1 homologiczne chromosomy nie rozdzielają się, podczas gdy w mejozie II siostrzane chromatydy nie rozdzielają się.
SPIS TREŚCI
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Co to jest nierozłączność w mejozie 1
3. Czym jest nierozłączność w mejozie 2
4. Porównanie obok siebie - nierozłączność w mejozie 1 i 2
5. Podsumowanie
Co to jest Nondisjunction w Meiosis 1?
Mejoza to proces, w którym powstają gamety (jaja i plemniki) z komórek diploidalnych w celu rozmnażania. Gamety zawierają 23 chromosomy (n). Mejoza przebiega przez dwa główne etapy zwane mejozą I i mejozą II. Mejoza I składa się z pięciu głównych etapów zwanych profazą I, metafazą I, anafazą I, telofazą I i cytokinezą. Podczas anafazy I chromosomy homologiczne oddzielają się od siebie i poruszają w kierunku dwóch biegunów. Czasami homologiczne chromosomy nie są w stanie prawidłowo się rozdzielić. Jeśli tak się stanie, zostaną wyprodukowane gamety z dodatkowymi lub brakującymi chromosomami. W związku z tym całkowita liczba chromosomów w gametach będzie się różnić od normalnej liczby. Po zapłodnieniu te gamety wytwarzają nieprawidłową liczbę chromosomów, co jest określane jako aneuploidia.
Rysunek 01: Niedyspunkcja w mejozie
Te niezwykłe liczby chromosomów powodują szereg zespołów (stanów chorobowych) u potomstwa. Na przykład trisomia chromosomu 21 prowadzi do rozwoju dzieci z zespołem Downa. Zespół Downa jest wynikiem gamety zawierającej n + 1 chromosomów. Kiedy ta gameta jest zapłodniona, tworzy zygotę, która zawiera 2n + 1 liczbę chromosomów (łącznie 47 chromosomów). Innym przykładem jest zespół Turnera. Występuje z powodu nierozłączności chromosomu płciowego (monosomia XO). Daje to chromosomy o liczbie n-1 w gametach i po zapłodnieniu potomstwo będzie miało liczbę chromosomów 2n-1 (łącznie 45 chromosomów).
Rycina 02: Trisomia spowodowana nierozłączeniem w mejozie I.
Co to jest Nondisjunction w Meiosis 2?
Mejoza II to drugi z rzędu podział mejozy, który przypomina mitozę. Podczas mejozy II z dwóch komórek produkowane są cztery gamety. Po nim następuje kilka odrębnych faz zwanych profazą II, metafazą II, anafazą II, telofazą II i cytokinezą. Chromosomy ustawiają się w linii pośrodku komórki (płytka metafazy) i przyczepiają się do włókien wrzeciona z ich centromerów podczas metafazy II. Przygotowują się do podzielenia na dwa zestawy i przejścia do anafazy II. Podczas anafazy II chromatydy siostrzane rozszczepiają się równomiernie i są przyciągane do biegunów przez mikrotubule. Ten krok zapewni prawidłową liczbę chromosomów w gametach. Czasami chromatydy siostrzane nie rozdzielają się prawidłowo na tym etapie z kilku powodów, takich jak złe ustawienie i przywiązanie na płytce metafazowej itp. Nazywa się to nierozdzieleniem w mejozie II. Z powodu tego niepowodzenia produkowane będą gamety z nieprawidłową liczbą chromosomów (n + 1 lub n-1).
Brak dysjunkcji w mejozie I lub II skutkuje powstaniem gamety z nieprawidłową liczbą chromosomów i rodzi dzieci z różnymi zespołami, takimi jak zespół Downa (trisomia 21), zespół Pataua (trisomia 13), zespół Edwarda (trisomia 18), zespół Klinefeltera (mężczyźni 47, XXY), Trisomia X (kobiety 47, XXX), monosomia X (zespół Turnera) itp.
Rysunek 03: Nondisjunction w mejozie II
Jaka jest różnica między Nondisjunction in Meiosis 1 i 2?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Nondisjunction w mejozie 1 vs 2 |
|
| Brak rozdzielenia homologicznych chromosomów do biegunów podczas anafazy 1 jest znany jako brak dysjunkcji w mejozie 1. | Brak rozdzielania chromatyd siostrzanych w kierunku biegunów podczas anafazy 2 w mejozie jest znany jako nierozłączność w mejozie 2. |
| Chromosomy a siostrzane chromatydy | |
| Homologiczne chromosomy nie rozdzielają się prawidłowo w mejozie I. | Siostrzane chromatydy nie rozdzielają się prawidłowo w mejozie II. |
Podsumowanie - nierozłączność w mejozie 1 vs 2
Nondisjunction to proces, który tworzy gamety z nieprawidłową liczbą chromosomów. Występuje z powodu niepowodzenia separacji chromosomów homologicznych podczas anafazy I lub niepowodzenia separacji chromatyd siostrzanych podczas anafazy II w mejozie. Tak więc główna różnica między nierozłącznością w mejozie 1 i 2 polega na tym, że brak dysjunkcji w mejozie 1 występuje w chromosomach homologicznych, podczas gdy brak dysjunkcji w mejozie II występuje w chromatydach siostrzanych. Po zapłodnieniu tych gamet u osób z aneuploidią może wystąpić kilka zespołów, takich jak zespół Downa, zespół Klinefeltera, zespół Turnera itp.
