Kluczowa różnica między wiązaniem podwójnym a wiązaniem pojedynczym polega na tym, że podczas tworzenia wiązania pojedynczego dwa atomy mają wspólną tylko jedną parę elektronów, podczas gdy w przypadku tworzenia wiązania podwójnego dwa atomy dzielą dwie pary elektronów.
Jak zaproponował amerykański chemik GNLewis, atomy są stabilne, gdy zawierają osiem elektronów w swojej powłoce walencyjnej. Większość atomów ma mniej niż osiem elektronów w swoich powłokach walencyjnych (z wyjątkiem gazów szlachetnych z grupy 18 układu okresowego); dlatego nie są stabilne. Te atomy mają tendencję do reagowania ze sobą, aby stać się stabilnymi. W ten sposób każdy atom może osiągnąć konfigurację elektronową gazu szlachetnego. Może się to zdarzyć poprzez tworzenie wiązań jonowych, kowalencyjnych lub metalicznych. Wśród nich szczególne jest wiązanie kowalencyjne. Do tej kategorii obligacji należą obligacje pojedyncze i podwójne.
