Życzliwość a współczucie
Życzliwość i współczucie to dwa słowa, które są często mylone z powodu domniemanego podobieństwa w ich znaczeniach. W rzeczywistości istnieje pewna różnica między tymi dwoma słowami pod względem ich znaczenia.
Życzliwość
Życzliwość to cecha bycia przyjaznym i hojnym dla ludzi, którzy zwykle są w trudnej sytuacji. Życzliwość polega na byciu życzliwym i chodzi o łagodną naturę. Osoba o cechach dobroci okazuje wiele troski, uczucia i szacunku dla innej osoby, która cierpi.
Ważne jest, aby wiedzieć, że ludzie okazują dobroć istotom żywym innym niż ludzie, takim jak zwierzęta i ptaki. Dobroć zawsze łączy się z uczuciem. Osoba o dobrym sercu to osoba, która ma charakter życzliwego usposobienia.
Współczucie
Z drugiej strony współczucie jest cechą, która skłania ludzi do pomocy potrzebującym. Cecha miłosierdzia towarzyszy jakości współczucia. Osoba współczująca słabszym również okazuje wobec nich miłosierny stosunek. Należy zauważyć, że cecha miłosierdzia wynika z naturalnej litości, która rodzi się w nim, aby pomóc potrzebującym.
Różnica między życzliwością a współczuciem
Jedną z głównych różnic między dobrocią a współczuciem jest to, że życzliwości często nie towarzyszy cecha bycia miłosiernym, podczas gdy współczuciu zawsze towarzyszy atrybut „miłosierdzia”. Z tego powodu sędzia ogranicza karę wymierzoną oskarżonemu ze względów współczucia.
Słowo „współczucie” ma swój przymiotnik w postaci słowa „współczujący”. „Współczujący” oznacza „współczujący” i „litościwy”. Inną ważną różnicą między dobrocią a współczuciem jest to, że życzliwości zawsze towarzyszy atrybut „uczucia”, podczas gdy współczuciu często towarzyszy atrybut „uczucia”. Sędzia ogranicza wymierzoną karę oskarżonemu nie z powodu czułości, ale z powodu miłosierdzia.
