Kluczowa różnica - OOP vs POP
Zanim omówimy różnicę między OOP i POP, przyjrzyjmy się najpierw kilku podstawowym koncepcjom procesu programowania. Istnieje wiele różnych podejść do procesu programowania podczas tworzenia rozwiązań dla różnych typów problemów przy użyciu programowania. Te podejścia są znane jako paradygmaty programowania. Większość języków programowania podlega jednemu paradygmatowi, ale mogą istnieć języki, które mają elementy wielu paradygmatów. Programowanie obiektowe (OOP) i programowanie zorientowane na procedury (POP) to dwa takie paradygmaty programowania. Te dwa paradygmaty różnią się głównie ze względu na abstrakcje, które tworzą podczas projektowania rozwiązania. Abstrakcji w podejściu programistycznym oddziela znaczenie informacji z perspektywy użytkownika. Kluczowa różnica między POP i OPP polega na tym, że POP tworzy i wykorzystuje abstrakcje proceduralne, podczas gdy OOP skupia się na abstrakcji danych.
Co to jest OOP?
Programowanie obiektowe (OOP) opiera się na dwóch głównych koncepcjach; obiekty i klasy. Obiekty to struktury, które zawierają zarówno dane, jak i procedury do operowania na tych danych. Obiekty te mogą służyć do modelowania bytów świata rzeczywistego. Obiekty mają dwie cechy; stan i zachowanie. Klasy definiują formaty danych i procedury dla danego typu lub klasy obiektów. Innymi słowy, klasa jest planem obiektu.
Podejście OOP koncentruje się głównie na danych, a nie na algorytmie obsługi danych. Ponieważ zarówno dane, jak i funkcje obsługujące te dane są zawarte w obiektach, żadne modyfikacje danych nie mogą być dokonywane za pomocą funkcji zewnętrznych. Oznacza to, że do danych obiektu nie można uzyskać dostępu za pomocą funkcji żadnego innego obiektu. Zapewnia to bezpieczeństwo danych programu. Jednak funkcje obiektu mogą uzyskiwać dostęp do funkcji innego obiektu, umożliwiając tym obiektom komunikację ze sobą. To wywoływanie metod jednego obiektu przez metody innego obiektu jest znane jako przekazywanie wiadomości.
Programowanie OOP ma cztery główne cechy; abstrakcja, hermetyzacja, polimorfizm i dziedziczenie. Celem abstrakcji jest pokazanie użytkownikowi tylko istotnych informacji, tak aby zmniejszyć złożoność problemu. Hermetyzacja to lokalizacja informacji w obiekcie. Proces, w którym jedna klasa uzyskuje właściwości i funkcje innej klasy, jest nazywany dziedziczeniem. Polimorfizm to cecha funkcji mającej wiele sygnatur lub obiektu zachowującego się na wiele różnych sposobów.
OOP obsługuje również wysoką modułowość. Dodanie nowych funkcji lub danych nie wymaga zmiany całego programu. Można to po prostu zrobić, tworząc nowy obiekt, ponieważ obiekty są niezależne od deklarowania i definiowania. W ten sposób OOP może być wydajne i wydajne.
Biorąc pod uwagę projekt programowania, OOP stosuje podejście oddolne. Niektóre popularne języki OOP to Java, Python, Perl, VB. NET i C ++.
Python to popularny język OOP.
Co to jest POP?
Programowanie zorientowane na procedury (POP) postrzega problem jako sekwencję czynności do wykonania i opiera się na koncepcji wywołań procedur. Programy są podzielone na mniejsze sekcje zwane procedurami - znane również jako procedury, podprogramy, metody lub funkcje. Procedury kładą nacisk na algorytm tego, co należy zrobić w programie. Oznacza to, że procedura zawiera szereg kroków obliczeniowych do wykonania. Ponieważ te funkcje są zorientowane na działanie, używanie języków POP może czasami sprawiać trudności podczas modelowania rzeczywistych problemów.
POP koncentruje się bardziej na pisaniu listy instrukcji, aby poinformować komputer, co ma zrobić krok po kroku. Mniej uwagi poświęca się danym związanym z programem. Dane mogą być przekazywane między procedurami, a każda procedura przekształca dane z jednej formy do drugiej. Większość danych ma charakter globalny i można uzyskać do nich swobodny dostęp z dowolnej funkcji w systemie. Ponieważ protokół POP nie obsługuje skutecznych technik ukrywania danych, program może być niebezpieczny. Niektóre funkcje mogą mieć własne dane lokalne.
W protokole POP może być trudno określić, jakie dane są używane przez poszczególne funkcje, ponieważ dane globalne są w dużej mierze współdzielone między funkcjami. W przypadku konieczności zmiany istniejących danych, należy również skorygować wszystkie funkcje, które miały do nich dostęp, co może mieć wpływ na cały program i mogą pojawić się błędy i błędy.
Biorąc pod uwagę projekt programowania, języki POP stosują podejście odgórne. Ponieważ języki POP zawierają wyraźne odniesienia do stanu środowiska wykonawczego, są również nazywane językami imperatywnymi. Przykładami takich języków POP są COBOL, Pascal, FORTRAN i język C.
C to popularny język POP.
Jaka jest różnica między OOP a POP?
Definicja OOP i POP
OOP: Object Oriented Programming to paradygmat programowania, który koncentruje się na abstrakcji danych.
POP: Programowanie zorientowane na procedury to paradygmat programowania, który koncentruje się na abstrakcji proceduralnych.
Funkcje OOP i POP
Rozkład problemu
OOP: W podejściu OOP programy są podzielone na części zwane obiektami.
POP: w podejściu POP programy są podzielone na funkcje.
Skupiać
OOP: Głównym celem OOP są dane powiązane z programem.
POP: POP koncentruje się głównie na procedurach i algorytmach, które manipulują danymi.
Podejście projektowe
OOP: OOP Stosuje podejście oddolne.
POP: POP Stosuje podejście odgórne.
Wykorzystywanie danych
OOP: W OOP każdy obiekt kontroluje zawarte w nim dane.
POP: W przypadku protokołu POP większość funkcji korzysta z danych globalnych.
Dostęp do danych
OOP: W trybie OOP do danych obiektu można uzyskać dostęp tylko za pomocą funkcji tego konkretnego obiektu.
POP: W POP dane można swobodnie przenosić z funkcji do funkcji.
Specyfikatory dostępu
OOP: OOP ma specyfikatory dostępu, takie jak publiczny, prywatny itp.
POP: POP nie ma żadnych specyfikatorów dostępu.
Bezpieczeństwo danych
OOP: Ponieważ OOP zapewnia ukrywanie danych, dane powiązane z programem są bezpieczne.
POP: POP nie zapewnia żadnych metod ukrywania danych. Dlatego dane są mniej bezpieczne.
Łatwość modyfikacji
OOP: OOP zapewnia łatwe i wydajne sposoby dodawania nowych danych i funkcji bez zmiany istniejącego programu.
POP: W POP, jeśli trzeba dodać nowe dane lub funkcje, istniejący program musi zostać poprawiony.
Używane języki
OOP: C ++, Java, VB. NET, C #. NET itp. Są używane przez OOP.
POP: FORTRAN, Pascal, C, VB, COBOL itp. Są używane przez POP.
Zdjęcie dzięki uprzejmości: „Logo Python and wordmark” autorstwa www.python.org - https://www.python.org/community/logos/.(GPL) via Commons „The C Programming Language logo” autorstwa Rezonansowy - Ten plik został utworzony z: Język programowania C, wydanie pierwsze Cover.svg. (Domena publiczna) za pośrednictwem Commons
