Kluczowa różnica między HbA i HbF polega na tym, że HbA odnosi się do hemoglobiny dorosłej, która jest tetramerem α2β2, podczas gdy HbF odnosi się do hemoglobiny płodowej, która jest tetramerem α2γ2, który może wiązać się z tlenem z większym powinowactwem niż HbA.
Hemoglobina to złożona cząsteczka białka w krwinkach czerwonych, która przenosi tlen z płuc do tkanek ciała i zawraca dwutlenek węgla z tkanek ciała do płuc w celu usunięcia. Żelazo jest podstawowym pierwiastkiem potrzebnym do produkcji krwi i jest składnikiem hemoglobiny. Istnieją dwie główne formy hemoglobiny: hemoglobina płodowa (HbF) i hemoglobina dorosła (HbA). Tutaj HbF jest głównym białkiem transportującym tlen w ludzkim płodzie, a hemoglobina dorosłego człowieka zastępuje HbF około sześć miesięcy po urodzeniu. Hemoglobina dorosłych jest główną formą hemoglobiny występującą u ludzi. Wśród HbF i HbA, HbF ma większe powinowactwo do tlenu niż HbA. Strukturalnie HbA jest tetramerem α2β2, podczas gdy HbF jest tetramerem α2γ2.
