Bronsted vs Lewis
Kwasy i zasady to dwa ważne pojęcia w chemii. Mają sprzeczne właściwości. Zwykle identyfikujemy kwas jako donor protonów. Kwasy mają kwaśny smak. Sok z limonki, ocet to dwa kwasy, z którymi spotykamy się w naszych domach. Reagują one z zasadami wytwarzania wody, a także reagują z metalami, z wytworzeniem H 2, a tym samym zwiększa szybkość korozji metalu. Kwasy można podzielić na dwie, na podstawie ich zdolności do dysocjacji i wytwarzania protonów. Silne kwasy, takie jak HCl, HNO 3, są całkowicie zjonizowane w roztworze, dając protony. Słabe kwasy, takie jak CH 3 COOH, częściowo dysocjują i dają mniej protonów. K ajest stałą dysocjacji kwasu. Wskazuje na zdolność do utraty protonu słabego kwasu. Aby sprawdzić, czy substancja jest kwasem, czy nie, możemy użyć kilku wskaźników, takich jak papier lakmusowy lub papier pH. W skali pH reprezentowane są od 1 do 6 kwasów. Mówi się, że kwas o pH 1 jest bardzo silny, a wraz ze wzrostem wartości pH kwasowość spada. Ponadto kwasy zmieniają niebieski lakmus na czerwony.
Bazy mają śliskie uczucie mydła i gorzki smak. Łatwo reagują z kwasami, wytwarzając cząsteczki wody i soli. Soda kaustyczna, amoniak i soda oczyszczona to tylko niektóre z często spotykanych zasad. Zasady można podzielić na dwie na podstawie ich zdolności do dysocjacji i wytwarzania jonów wodorotlenkowych. Silne zasady, takie jak NaOH i KOH, są całkowicie zjonizowane w roztworze, dając jony. Słabymi zasadami, takimi jak NH 3 są częściowo oddzielone i daje mniejsze ilości jonów wodorotlenowych. K b jest podstawową stałą dysocjacji. Wskazuje na zdolność do utraty jonów wodorotlenkowych słabej zasady. Kwasy o wyższym pK a(więcej niż 13) to słabe kwasy, ale ich sprzężone zasady są uważane za mocne zasady. Aby sprawdzić, czy substancja jest bazą, czy nie, możemy użyć kilku wskaźników, takich jak papier lakmusowy lub papier pH. Zasady wykazują wartość pH wyższą niż 7 i zmienia kolor z czerwonego lakmusa na niebieski.
Oprócz powyższych cech możemy zidentyfikować kwasy i zasady na podstawie innych cech. Kwasy i zasady są definiowane na kilka sposobów przez różnych naukowców, takich jak Bronsted, Lewis i Arrhenius.
Bronsted
Bronsted definiuje zasadę jako substancję, która może przyjąć proton i kwas jako substancję, która może wydzielać proton. Bronsted przedstawił tę teorię w 1923 roku. W tym samym czasie Thomas Lowry niezależnie przedstawił tę samą teorię. Dlatego ta definicja jest znana jako definicja Bronsteda-Lowry'ego.
Chwytak
W 1923 roku Lewis przedstawił swoją teorię dotyczącą kwasów i zasad. Tam wyjaśnia kwas jako gatunek, który akceptuje parę elektronów. Zasada Lewisa to substancja, która może przekazać parę elektronów. Więc według Lewisa mogą istnieć cząsteczki, które nie mają wodoru, ale mogą działać jak kwas. Na przykład BCl 3 jest kwasem Lewisa, ponieważ może akceptować parę elektronów. A także cząsteczki, które nie posiadają wodorotlenków, mogą działać jako baza. Na przykład NH 3 jest zasadą Lewisa, ponieważ może przekazać parę elektronów na azocie.
Jaka jest różnica między Bronsted i Lewisem?
• Bronsted definiuje kwas jako donor protonów, podczas gdy Lewis definiuje kwas jako akceptor pary elektronów.
• Zgodnie z teorią Bronsteda, podstawa jest akceptorem protonów. Zgodnie z teorią Lewisa donorem jest zasada.
• Dlatego niektóre cząsteczki, które nie mają protonów, mogą być kwasami zgodnie z teorią Lewisa.
