Rozpuszczanie a dezintegracja
Substancje są utrzymywane razem dzięki interakcjom wewnątrzmolekularnym i międzycząsteczkowym. Siły te mają różną siłę. Rozpuszczanie i dezintegracja to dwa procesy, w których te interakcje molekularne mogą zostać zakłócone, a czasami powstają nowe interakcje.
Rozpuszczenie
Rozpuszczanie to proces rozpuszczania substancji w rozpuszczalniku. Substancja ta może być w fazie stałej, gazowej lub ciekłej. Wynikiem rozpuszczania jest rozpuszczalnik. Składniki roztworu są głównie dwojakiego rodzaju: substancje rozpuszczone i rozpuszczalnik. Rozpuszczalnik rozpuszcza substancje rozpuszczone i tworzy jednolity roztwór. Zatem zwykle ilość rozpuszczalnika jest wyższa niż ilość substancji rozpuszczonej. Podczas rozpuszczania substancja rozpuszczona jest rozkładana na poziom molekularny, atomowy lub jonowy, a te związki rozpraszają się w rozpuszczalniku. Wszystkie cząsteczki w roztworze mają rozmiar cząsteczki lub jonu, więc nie można ich zaobserwować gołym okiem. Roztwory mogą mieć kolor, jeśli rozpuszczalnik lub substancje rozpuszczone mogą absorbować światło widzialne. Jednak rozwiązania są zazwyczaj przejrzyste. Rozpuszczalniki mogą być w stanie ciekłym, gazowym lub stałym. Najpopularniejszymi rozpuszczalnikami są ciecze. Wśród płynówwoda jest uważana za uniwersalny rozpuszczalnik, ponieważ może rozpuszczać wiele substancji niż jakikolwiek inny rozpuszczalnik. Gaz, ciało stałe lub dowolną inną ciekłą substancję rozpuszczoną można rozpuścić w ciekłych rozpuszczalnikach. W rozpuszczalnikach gazowych można rozpuszczać tylko substancje rozpuszczone w gazie. Istnieje ograniczenie ilości substancji rozpuszczonych, które można dodać do określonej ilości rozpuszczalnika.
Aby nastąpiło rozpuszczenie, substancja rozpuszczona i rozpuszczalnik powinny być zgodne. Mówimy to jako „podobne rozpuszcza się jak”. To znaczy; jeśli związek ma być rozpuszczalny w jednym podłożu, podłoże to powinno być podobne do substancji rozpuszczonej. Na przykład polarne substancje rozpuszczone rozpuszczają się w ośrodku polarnym, ale nie w środowisku niepolarnym i odwrotnie. Szybkość rozpuszczania i ilość substancji rozpuszczonych, które mogą być rozpuszczone, zależy od rozpuszczalności. Stała rozpuszczalności daje wyobrażenie o tym, ile ciała stałego można rozpuścić i przechodzi do fazy roztworu w równowadze. Rozpuszczanie jest procesem kinetycznym i aby substancja uległa rozpuszczeniu, całkowita energia swobodna powinna być ujemna. Szybkość rozpuszczania zależy również od różnych innych czynników. Na przykład mieszanie, wytrząsanie, ogrzewanie, chłodzenie to tylko niektóre ze sposobów zwiększania lub zmniejszania szybkości rozpuszczania. Niektóre substancje łatwo się rozpuszczają, a inne nie. Na przykład związki jonowe bardzo szybko rozpuszczają się w wodzie, podczas gdy skrobia jest słabo rozpuszczalna.
Rozpuszczanie jest bardzo ważne, aby zachować równowagę w naturze. Używamy zasad rozpuszczania, aby sprawdzić jakość substancji w przemyśle farmaceutycznym.
Rozpad
Dezintegracja oznacza rozpad na małe fragmenty, cząsteczki lub cząsteczki. W chemii związki rozpadają się podczas reakcji. Albo mogą ulec dezintegracji podczas rozpuszczania. Rozpad radioaktywny to kolejna forma dezintegracji, w której pierwiastki promieniotwórcze podlegają łańcuchowi reakcji rozpadu, a ostatecznie są przekształcane w inny składnik.
Jaka jest różnica między rozpuszczaniem a rozpadem?
• Rozpuszczanie to proces rozpuszczania substancji w rozpuszczalniku. Dezintegracja oznacza rozpad na małe fragmenty, cząsteczki lub cząsteczki.
• Ponieważ substancja rozpuszczona rozpada się na mniejsze cząstki (nie wszystkie przypadki) podczas rozpuszczania, rozpuszczanie jest również procesem dezintegracji.
