Azymut a łożysko
Kiedy ktoś prosi Cię o wskazówki, zawsze dajemy tej osobie wskazówki z miejsca, które oboje znacie lub z którym się zgadzacie. Może to być miejsce, w którym obecnie się znajdujesz, lub inna lokalizacja, którą oboje dobrze znacie. Kluczową ideą jest tutaj to, że potrzebujemy powszechnie przyjętej pozycji, lub bardziej formalnie punktu odniesienia, aby podać lokalizację. Rozszerzenie tego pozornie prostego pomysłu można zobaczyć wszędzie tam, gdzie występuje podobny problem z nawigacją.
Ponieważ wygodnie jest wyrazić pozycję na kuli za pomocą przemieszczenia kątowego z punktu, metoda ta jest szeroko stosowana w geodezji, nawigacji, astronomii i innych powiązanych tematach. Ziemia to glob; dlatego dowolne położenie na ziemi można określić za pomocą dwóch niezależnych miar przemieszczenia kątowego. Miary te są często określane jako współrzędne, a system jest znany jako sferyczny układ współrzędnych.
Azymut to jedna ze współrzędnych używanych w sferycznym układzie współrzędnych, która jest odległością kątową zgodną z ruchem wskazówek zegara od rzeczywistej północy wzdłuż płaszczyzny poziomej do rozważanego położenia. Namiar jest również odległością kątową mierzoną wzdłuż linii poziomej, ale kierunek lub punkt odniesienia zależy od wyboru obserwatora.
Więcej o azymucie
Azymut jest bardziej formalnie zdefiniowany w formie ogólnej jako kąt między rzutem poziomym wektora od początku (lub punktu obserwatora) do rozpatrywanego punktu a wektorem odniesienia na płaszczyźnie poziomej. Na większości pól ten wektor odniesienia jest uważany za linię w kierunku północy lub południka północ-południe. Będąc pomiarem kątowym, zawsze zawiera jednostki kątów, takie jak stopnie, gradacje lub milicale kątowe.
Termin azymut jest używany w nawigacji, kartografii, geodezji, artylerii i wielu innych dziedzinach. Każde pole zawiera odmiany w swojej podstawowej definicji, dzięki czemu jest bardziej adekwatne do kontekstu tematu. Dlatego azymut opisany w astronomii różni się nieco od azymutu opisanego w kartografii.
Azymut można wyznaczyć za pomocą obserwacji Słońca, metody kierunku astronomicznego, metody równych wysokości, metody powtórzeń, metody mikrometrycznej i kątów godzinnych bieguna polarnego oraz przejścia przez almukantar.
Więcej o łożyskach
Namiar to kąt od kierunku / linii odniesienia wybranej przez obserwatora do innego kierunku. Jako kierunek odniesienia często przyjmuje się północ lub południe. W oparciu o sytuację lub kierunek aplikacji można również uznać za kierunek odniesienia.
W notacji azymut jest podawany jako kąt prosty, ponieważ jest to przyjęta norma, ale w przypadku łożyska wspomina się również o kierunku odniesienia i kierunku obrotu. Rozważ następujące przykłady.
45 °
Jaka jest różnica między azymutem a łożyskiem?
• Azymut to kąt biegnący z północy wzdłuż płaszczyzny poziomej i jedna z dwóch podstawowych współrzędnych sferycznego układu współrzędnych.
• Namiar to kąt wzdłuż płaszczyzny poziomej w stosunku do kierunku odniesienia określonego przez obserwatora.
• W przypadku azymutu kierunkiem odniesienia jest północ, a obrót jest zgodny z ruchem wskazówek zegara, natomiast w przypadku łożyska zarówno odniesienie, jak i obrót są określane przez obserwatora
• Chociaż azymut jest miarą standardową, namiar jest bardziej miarą lokalną opartą na obserwatorze.
• Z jednej perspektywy azymut to namiar z referencyjną północą i obrotem zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
• Podczas oznaczania azymut jest podawany po prostu w stopniach (lub gradach lub milach), podczas gdy namiar jest zapisywany z kątem, kierunkiem odniesienia i kierunkiem obrotu.
