Kluczową różnicą między regułą 18 elektronów a regułą EAN jest to, że reguła 18 elektronów wskazuje, że w kompleksach koordynacyjnych musi być 18 elektronów walencyjnych wokół metalu, aby stać się stabilnym, podczas gdy reguła EAN opisuje, że atom metalu musi uzyskać konfigurację elektronową gaz szlachetny obecny w tym samym okresie w celu uzyskania stabilizacji.
Zarówno reguła 18 elektronów, jak i reguła EAN wskazują, że uzyskanie konfiguracji elektronowej gazu szlachetnego zapewnia stabilność atomu metalu. Zgodnie z regułą 18 elektronów musimy wziąć pod uwagę elektrony walencyjne atomu metalu, podczas gdy zgodnie z zasadą EAN musimy wziąć pod uwagę całą zawartość elektronów w atomie metalu. Jednak oba te terminy są głównie omawiane w odniesieniu do związków metaloorganicznych, w których można znaleźć kompleksy koordynacyjne z atomem metalu przejściowego w centrum, otoczone ligandami. Terminy te stosuje się do centralnego atomu metalu, aby sprawdzić, czy te kompleksy są stabilne, czy nie.
