Akbar vs Jahangir
Akbar i Jahangir to dwaj cesarze Mogołów, którzy rządzili północną i środkową częścią Indii z wyróżnieniem. W rzeczywistości Jahangir był synem Akbara. Pełna nazwa Jahangir brzmiała Nur-ud-din Salim Jahangir, podczas gdy pełne imię Akbar brzmiało Jalaluddin Muhammad Akbar.
Akbar, ojciec Jahangira urodził się w 1542 roku i zmarł w 1605 roku, natomiast Jahangir urodził się w 1569 roku i zmarł w 1627 roku. Akbar miał 13 lat, kiedy wstąpił na tron w 1956 roku. Jahangir miał 35 lat, kiedy wstąpił na tron po śmierci Akbar.
Akbar był trzecim cesarzem Mogołów, podczas gdy Jahangir był czwartym cesarzem Mogołów. Akbar miał wielki szacunek dla Chisthi, szanowanego mędrca, z którego błogosławieństwa narodził się Jahangir. To jest powód, dla którego zbudował miasto w miejscu, w którym mieszkał Chisthi, Sikri. Na chwilę przeniósł swoją stolicę i miejsce zamieszkania do Fatehpur Sikri z Agry.
Akbar trzymał w ryzach groźby wojskowe, które otrzymał od potomków Sher Shah Suri na początku jego rządów. Samozwańczy król hinduski Hemu został pokonany z rąk Akbara w drugiej bitwie pod Panipatem w 1556 roku. Akbar potrzebował około 20 lat, aby ustabilizować swoją władzę i objąć kilka części północnych i środkowych Indii pod swoje panowanie.
Sir Thomas Roe udokumentował związek Jahangira z kilkoma władcami swoich czasów. Relacje Jahangir z perskim królem Shal Abbasem zostały dobrze udokumentowane przez Roe. Jahangir był miłośnikiem sztuki, podczas gdy Akbar był miłośnikiem literatury biblijnej. Mówi się, że Akbar miał wszystkie święte teksty hinduizmu, w tym Upaniszady, przetłumaczone z sanskrytu na perski. Akbar promował nowe zjawisko religijne zwane Din il lahi, dzięki któremu tolerował wszystkie religie.
