Hymn kontra piosenka
Każdy kraj ma piosenkę lub werset poetycki, który ma na celu napełnienie jego mieszkańców uczuciami nacjonalizmu i jest odgrywany podczas oficjalnych uroczystości, takich jak dni narodowe, mecze i spotkania międzynarodowe. Jest to jedna piosenka oparta na muzyce, która ma standardowy czas trwania i godność, aby była śpiewana we właściwy sposób. Istnieje również piosenka, której nadano status piosenki narodowej, chociaż wiele krajów nie ma pieśni narodowej i ma tylko hymn narodowy. Istnieje wiele różnic między hymnem narodowym a pieśnią narodową, chociaż niewielu z nich jest świadomych, a niektórzy mylą się między nimi, nie znając ich wartości i znaczenia. Dobrym przykładem wyjaśniającym te dwa terminy są Indie, gdzie oba są dostępne. Przyjrzyjmy się bliżej hymnu i pieśniom narodowym w odniesieniu do Indii.
Hymn narodowy ma w świadomości obywateli wzniosły status i wymaga odpowiedniego zachowania, zanim będzie można go zaśpiewać. Zwykle jest zarezerwowany do śpiewania przy specjalnych okazjach, takich jak dzień republiki, Dzień Niepodległości i międzynarodowe spotkania sportowe. Hymn narodowy to pieśń, która jest czczona przez ludność kraju i posiada przywileje wynikające z konstytucji i prawa. Są sytuacje, w których śpiewanie hymnu narodowego może zostać uznane za obowiązkowe. W większości przypadków, a na pewno w przypadku Indii, hymn narodowy jest pieśnią patriotyczną, która budzi uczucia nacjonalizmu. Otrzymuje oficjalny status przez rząd i jest śpiewany na wszystkich uroczystościach narodowych.
Piosenka narodowa ma mniej wywyższony status niż hymn narodowy i nie jest śpiewana podczas ceremonii narodowych (z pewnością nie ma przymusu). Podczas śpiewania pieśni narodowej nie obowiązują żadne zasady i przepisy, choć budzi szacunek i sentyment w umysłach obywateli kraju.
W Indiach to zgromadzenie założycielskie nadało Janie Gana Mana status hymnu narodowego, a Vande Mataram - pieśni narodowej.