Kowalencyjne vs Polarne Kowalencyjne
Jak zaproponował amerykański chemik GNLewis, atomy są stabilne, gdy zawierają osiem elektronów w swojej powłoce walencyjnej. Większość atomów ma mniej niż osiem elektronów w swoich powłokach walencyjnych (z wyjątkiem gazów szlachetnych z grupy 18 układu okresowego); dlatego nie są stabilne. Te atomy mają tendencję do reagowania ze sobą, aby stać się stabilnymi. W ten sposób każdy atom może osiągnąć konfigurację elektronową gazu szlachetnego. Wiązania kowalencyjne to główny rodzaj wiązań chemicznych, które łączą atomy w związku chemicznym. Istnieją dwa rodzaje wiązań kowalencyjnych: niepolarne i polarne wiązania kowalencyjne.
Biegunowość wynika z różnic w elektroujemności. Elektroujemność daje pomiar atomu, który przyciąga elektrony w wiązaniu. Zwykle skala Paulinga jest używana do wskazania wartości elektroujemności. W układzie okresowym istnieje wzór, w jaki sposób zmieniają się wartości elektroujemności. Od lewej do prawej przez okres, wartość elektroujemności wzrasta. Dlatego halogeny mają większe wartości elektroujemności w okresie, a pierwiastki z grupy 1 mają stosunkowo niskie wartości elektroujemności. W dalszej grupie wartości elektroujemności maleją. Kiedy dwa z tego samego atomu lub atomów o tej samej elektroujemności utworzą między sobą wiązanie, atomy te pociągają parę elektronów w podobny sposób. Dlatego mają tendencję do współdzielenia elektronów, a tego rodzaju wiązania są znane jako niepolarne wiązania kowalencyjne.
Wiązanie kowalencyjne
Kiedy dwa atomy o podobnej lub bardzo małej różnicy elektroujemności reagują razem, tworzą wiązanie kowalencyjne, dzieląc elektrony. Oba atomy mogą uzyskać konfigurację elektronową gazu szlachetnego, dzieląc w ten sposób elektrony. Cząsteczka jest produktem powstałym w wyniku tworzenia wiązań kowalencyjnych między atomami. Na przykład, gdy te same atomy są połączone, tworząc cząsteczki takie jak Cl2, H2 lub P4, każdy atom jest połączony wiązaniem kowalencyjnym.
Polar Covalent
W zależności od stopnia różnicy elektroujemności można zmienić charakter kowalencyjny. Ten stopień różnicy może być większy lub mniejszy. Dlatego para elektronów wiązania jest przyciągana bardziej przez jeden atom w porównaniu z drugim atomem, który uczestniczy w tworzeniu wiązania. Spowoduje to nierówny rozkład elektronów między dwoma atomami. Te typy wiązań kowalencyjnych są znane jako polarne wiązania kowalencyjne. Z powodu nierównomiernego podziału elektronów jeden atom będzie miał ładunek lekko ujemny, podczas gdy drugi atom będzie miał ładunek lekko dodatni. W tym przypadku mówimy, że atomy uzyskały częściowy ładunek ujemny lub dodatni. Atom o wyższej elektroujemności otrzyma niewielki ładunek ujemny, a atom o niższej elektroujemności - niewielki ładunek dodatni. Polaryzacja oznacza rozdzielenie ładunków. Te cząsteczki mają moment dipolowy. Moment dipolowy mierzy polaryzację wiązania i jest zwykle mierzony w stopniach odchylenia (ma również kierunek).
Jaka jest różnica między Covalent i Polar Covalent?
• Polarne wiązania kowalencyjne to rodzaj wiązań kowalencyjnych.
• Wiązania kowalencyjne, które są niepolarne, są tworzone przez dwa atomy o podobnych elektroujemnościach. Biegunowe wiązania kowalencyjne są tworzone przez dwa atomy o różnych elektroujemnościach (ale różne nie powinny przekraczać 1,7).
• W niepolarnych wiązaniach kowalencyjnych elektrony są równo podzielone przez dwa atomy uczestniczące w tworzeniu wiązania. W polarnym kowalencyjnym parze elektronów jest przyciągany bardziej przez jeden atom w porównaniu z drugim atomem. Więc współdzielenie elektronów nie jest równe.
• Biegunowe wiązanie kowalencyjne ma moment dipolowy, podczas gdy niepolarne wiązanie kowalencyjne nie.
