Wynajmujący vs Najemca
Właściciel firmy, który potrzebuje określonego zasobu, ma dwie możliwości uzyskania zasobu; może go kupić lub wydzierżawić. Leasing składnika aktywów może być bardziej ekonomiczny niż jego zakup, ponieważ leasing jest podobny do wynajmu składnika aktywów i korzystania z niego przez okres, na jaki jest potrzebny. Umowa leasingu określa użytkowanie / dzierżawę środka trwałego przez określony czas. Istnieją dwie strony umowy najmu, zwane mniejszą i leasingodawcą. Poniższy artykuł wyjaśnia te terminy oraz podkreśla ich podobieństwa i różnice.
Oddający w dzierżawę
Leasingodawca jest prawnym właścicielem składnika aktywów i jest stroną, która zezwala leasingobiorcy na użytkowanie składnika aktywów przez określony czas za określoną kwotę czynszu. W czasie trwania umowy leasingu leasingodawca będzie właścicielem składnika aktywów i jest również uprawniony do wszelkich korzyści finansowych, które mogą zostać zrealizowane w przypadku sprzedaży składnika aktywów. Leasingodawcy przysługują również okresowe opłaty czynszowe i musi otrzymać rekompensatę za wszelkie straty, jeśli leasingobiorca wyrządzi jakąkolwiek szkodę w majątku.
W przypadku leasingu, leasingodawca będzie miał ograniczone prawa do tego aktywa. Na przykład w przypadku wynajmowanego mieszkania leasingodawca będzie miał ograniczony dostęp do określonych celów konserwacji lub naprawy. Wynajmujący będzie również musiał powiadomić najemcę z wyprzedzeniem, zanim wejdzie on do mieszkania. Leasingodawca ma prawo do eksmisji najemcy lub przejęcia go w przypadku, gdy dojdzie do niezgodnego z prawem wykorzystania majątku lub spowodowania umyślnych szkód.
Najemca
Leasingobiorcą jest strona, która jest uprawniona do użytkowania składnika aktywów na warunkach określonych w umowie leasingu przez określony czas, poprzez uiszczenie uzgodnionej okresowej płatności. Okres leasingu środka trwałego może zależeć od celu, w jakim jest on używany. W przypadku aktywów, takich jak mieszkania, termin ten byłby generalnie dłuższy, a krótkoterminowe umowy najmu można wykupić na określony sprzęt / maszyny, które są potrzebne na kilka dni. Po wydzierżawieniu składnika aktywów leasingobiorcy obowiązkiem leasingobiorcy jest ostrożne użytkowanie składnika aktywów. W momencie zwrotu składnika aktywów leasingodawcy, leasingodawca sprawdzi składnik aktywów pod kątem ewentualnych strat; a najemcy może zostać obciążony kosztami odszkodowania zgodnie z warunkami umowy najmu.
Wynajmujący vs Najemca
Leasing to umowa, w której jedna strona posiada składnik aktywów, z którego druga strona korzysta przez określony czas, zgodnie z warunkami umowy leasingu w zamian za okresową opłatę czynszową. W umowie dzierżawy są dwie strony, zwane leasingodawcą i najemcą. Leasingodawca jest właścicielem składnika aktywów, który go wynajmuje. Leasingobiorca to strona, która użytkuje składnik aktywów przez określony czas i płaci czynsz w zamian za użytkowanie składnika aktywów.
Streszczenie:
Różnica między wynajmującym a najemcą
• Umowa leasingu określa użytkowanie / dzierżawę środka trwałego przez określony czas. Istnieją dwie strony umowy najmu, zwane mniejszą i leasingodawcą.
• Leasingobiorcą jest strona, która jest uprawniona do użytkowania składnika aktywów na warunkach określonych w umowie leasingu przez określony czas, płacąc uzgodnioną okresową opłatę.
• Leasingodawca jest prawnym właścicielem składnika aktywów i jest stroną, która zezwala leasingobiorcy na użytkowanie składnika aktywów przez określony czas za określoną kwotę czynszu.
