Różnica Między Schizofrenią A Schizotypową

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

Kluczowa różnica - schizofrenia a schizotypowa

Schizofrenia to długotrwałe zaburzenie psychiczne polegające na załamaniu się relacji między myślami, emocjami i zachowaniem, prowadzące do wadliwej percepcji, niewłaściwych działań i uczuć, wycofania się z rzeczywistości do fantazji i złudzeń oraz poczucia fragmentacji psychicznej. Schizotypowa to choroba psychiatryczna charakteryzująca się niezdolnością osoby do utrzymywania relacji międzyludzkich oraz zaburzeniami myślenia i procesów zachowań. Ważne jest, aby zrozumieć różnicę między schizofrenią a schizotypową, ponieważ te dwa stany są często mylone. Kluczowa różnica między schizofrenią a schizotypową polega na tym, że w schizofrenii zarówno nasilenie, jak i czas trwania psychozy są wysokie, ale w schizotypie występują tylko przejściowe epizody psychozy o stosunkowo niskim stopniu nasilenia.

ZAWARTOŚĆ

1. Omówienie i kluczowa różnica

2. Czym jest schizofrenia

3. Czym jest schizotypowa

4. Podobieństwa między schizofrenią a schizotypową

5. Porównanie obok siebie - schizofrenia a schizotypowa w formie tabelarycznej

6. Podsumowanie

Co to jest schizofrenia?

Schizofrenia to długotrwałe zaburzenie psychiczne polegające na załamaniu się relacji między myśleniem, emocjami i zachowaniem, co prowadzi do wadliwego postrzegania, niewłaściwych działań i uczuć, wycofania się z rzeczywistości do fantazji i urojeń oraz do poczucia umysłowej fragmentacji.

Na podstawie cech klinicznych schizofrenię podzielono na dwie kategorie: zespół ostry i zespół przewlekły. Upośledzenie czynnościowe jest widoczne tylko w przewlekłej postaci choroby.

Ostry zespół

Cechy kliniczne

Wygląd i zachowanie

Zaabsorbowany, wycofany, nieaktywny, niespokojny, hałaśliwy, niekonsekwentny

Nastrój

Zmiana nastroju, stępienie, niekongruencja

Zaburzenia myślenia

Niejasność, formalne zaburzenia myśli

Halucynacje

Dźwiękowe, wizualne, dotykowe itp.

• Urojenia pierwotne i wtórne
• Uwaga i wgląd są osłabione, ale pamięć i orientacja są normalne.

Zespół przewlekły

Cechy kliniczne

• Brak chęci i aktywności
• Wycofanie społeczne
• Nieprawidłowości w zachowaniu
• Nieprawidłowości ruchów - otępienie, podniecenie, nieprawidłowy ton
• Mowa - zmniejszona ilość, dowód zaburzeń myśli
• Nastrój - zmiana nastroju, stępienie, niekongruencja
• Widoczne są głównie halucynacje słuchowe
• Usystematyzowane i zamknięte urojenia
• Dezorientacja związana z wiekiem
• Uwaga i pamięć są normalne

Obraz kliniczny schizofrenii może się różnić w zależności od kilku czynników, takich jak

Wiek zachorowania

Młodzież w późnym okresie dojrzewania i młodzi dorośli są bardziej podatni na schizofrenię. W tych grupach wiekowych zaburzenia nastroju, zaburzenia myślenia i zaburzenia zachowania są bardziej wyraźne.

Płeć

Nasilenie objawów klinicznych jest większe u mężczyzn niż u kobiet.

• Tło społeczno-kulturowe

  

  Rysunek 01: Schizofrenia

Kryteria diagnostyczne

• Objawy pierwszego stopnia Schneidera
• Inne objawy, takie jak rozluźnienie skojarzeń, które często obserwuje się u pacjentów ze schizofrenią, ale są mniej dyskryminujące niż objawy pierwszego rzędu
• Upośledzone funkcjonowanie społeczne i zawodowe
• Minimalny czas trwania
• Wykluczenie organicznych zaburzeń psychicznych, dużej depresji, manii lub przedłużenia zaburzeń autystycznych.

Etiologia

• Czynniki genetyczne, takie jak rodzinna historia schizofrenii
• Nieprawidłowości ciąży i porodu
• Grypa matczyna
• Niedożywienie płodu
• Miejskie narodziny
• Migracja
• Narodziny zimowe
• Wczesne spożycie konopi

Rokowanie w schizofrenii różni się w zależności od stopnia zaawansowania choroby

Zarządzanie

Za zgodą pacjenta należy pobrać próbki krwi i moczu do dalszych badań, aby wykluczyć możliwość nadużywania substancji. Przyjęcie do szpitala jest zalecane w zależności od nasilenia objawów klinicznych.

W trakcie hospitalizacji chorego na schizofrenię zwykle rozpoczyna się terapię lekami przeciwpsychotycznymi. Pacjent jest zachęcany do podejmowania różnych czynności, które są pomocne w poprawie jego mentalności. Poradnictwo dla pacjenta i rodziny jest ważnym aspektem postępowania. Jeśli pacjent wykazuje oznaki poprawy, lek można odstawić po 6 miesiącach, pod warunkiem, że pacjent jest pod obserwacją pod kątem możliwych nawrotów. W przypadku złego rokowania wymagana jest długotrwała terapia lekowa.

Co to jest schizotypia?

Schizotypowe lub dokładniej schizotypowe zaburzenie osobowości to choroba psychiatryczna charakteryzująca się niezdolnością osoby do utrzymywania relacji międzyludzkich oraz zaburzeniami myślenia i procesów zachowań.

Dokładny mechanizm patogenezy tego stanu nie jest znany, ale istnieją mocne dowody sugerujące wpływ genetyczny.

Objawy

• Poczucie niezręczności podczas wydarzeń towarzyskich
• Trudność w rozmowie
• Zaburzenia mowy
• Ekscentryczne zachowanie i wygląd
• Brak przyjaciół

Podobnie jak w przypadku schizofrenii w schizotypowym zaburzeniu osobowości, rokowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Zarządzanie

Prawidłowa diagnoza stanu jest niezwykle ważna. Ponieważ pacjentowi brakuje umiejętności utrzymywania relacji międzyludzkich, pozwalających mu na wtopienie się w krąg osób z odpowiednim zrozumieniem stanu chorobowego, może przynieść dobre rezultaty. Terapia mowy może przyczynić się do złagodzenia zaburzeń mowy. Leki są przepisywane tylko wtedy, gdy zawiodą interwencje niefarmakologiczne.

Rysunek 02: Schizotypowy

Jakie są podobieństwa między schizofrenią a schizotypią?

• Oba są zaburzeniami psychiatrycznymi.
• W obu przypadkach wpływają na umiejętności interpersonalne.
• Epizody psychotyczne występują zarówno w schizofrenii, jak i schizotypowej.

Jaka jest różnica między schizofrenią a schizotypową?

Porównaj środek artykułu przed tabelą

Schizofrenia a schizotypowa
Schizofrenia to długotrwałe zaburzenie psychiczne polegające na załamaniu się relacji między myśleniem, emocjami i zachowaniem prowadzącym do wadliwego postrzegania, niewłaściwych działań i uczuć, wycofania się z rzeczywistości w fantazję i urojenia oraz poczucie fragmentacji psychicznej.	Schizotypowe, a dokładniej schizotypowe zaburzenie osobowości, jest chorobą psychiatryczną charakteryzującą się niezdolnością osoby do utrzymywania relacji międzyludzkich oraz zaburzeniami myślenia i procesów zachowań.
Psychoza
Występuje intensywna, ciężka i długotrwała psychoza	Psychoza nie trwa długo i występuje w odcinkach. Nasilenie psychozy jest również mniejsze niż w schizofrenii.
Urojenia
Pacjent nie akceptuje tego, że ma urojenia.	Pacjent może być świadomy różnicy między rzeczywistością a złudzeniem.

Podsumowanie - Schizofrenia a schizotypowa

Schizofrenia to długotrwałe zaburzenie psychiczne polegające na załamaniu się relacji między myśleniem, emocjami i zachowaniem prowadzącym do wadliwego postrzegania, niewłaściwych działań i uczuć, wycofania się z rzeczywistości w fantazję i urojenia oraz poczucie fragmentacji psychicznej. Osobowość schizotypowa to choroba psychiatryczna charakteryzująca się niezdolnością osoby do utrzymywania relacji międzyludzkich oraz zaburzeniami myślenia i procesów zachowań. W schizofrenii występuje ciężka i długotrwała psychoza, ale w schizotypie epizody psychotyczne są krótkotrwałe i są mniej poważne. To jest podstawowa różnica między schizofrenią a schizotypową.

Pobierz wersję PDF schizofrenii vs schizotypowa

Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notą cytowania. Pobierz wersję PDF tutaj. Różnica między schizofrenią a schizotypową